Ο βιολογικός κύκλος του μεταξοσκώληκα διαρκεί περίπου δύο μήνες. Απ' το διάστημα αυτό, 30-40 περίπου μέρες τις περνά σαν κάμπια, 15 μέρες περίπου μέσα στο κουκούλι κι άλλες 5 περίπου μέρες σαν πεταλούδα.
Τι να σχολιάσουμε:
- το γεγονός ότι η θηλυκιά ζει -έστω και για λίγες μέρες- περισσότερο απ’ τον αρσενικό, ο οποίος, αφού συλλάβει με τις κεραίες του και σε απόσταση 1.500 τόσων μέτρων το άρωμα που εκείνη εκκρίνει, τρέχει κοντά της, ζευγαρώνει… και πεθαίνει, ενώ η ίδια ξεψυχά λίγες μέρες μετά κι αφού έχει γεννήσει κάποιες… εκατοντάδες αυγά;
- το γεγονός ότι η θηλυκιά ζει -έστω και για λίγες μέρες- περισσότερο απ’ τον αρσενικό, ο οποίος, αφού συλλάβει με τις κεραίες του και σε απόσταση 1.500 τόσων μέτρων το άρωμα που εκείνη εκκρίνει, τρέχει κοντά της, ζευγαρώνει… και πεθαίνει, ενώ η ίδια ξεψυχά λίγες μέρες μετά κι αφού έχει γεννήσει κάποιες… εκατοντάδες αυγά;
- ή το γεγονός ότι προετοιμάζεται μια ολόκληρη ζωή [που λέει ο λόγος ολόκληρη] περνώντας από ένα σωρό στάδια ανάπτυξης, για να ζήσει κάποιες μέρες ελευθερίας και να… πεθάνει μια ώρα νωρίτερα!
- Ζωή κι αυτή των σκωλήκων! Τι σύντομη Θεέ μου! Αλήθεια, τι είναι για Σένα χίλια χρόνια; 
- Ένα δευτερόλεπτο τέκνον μου.
- Πωω!-πωω! Και το 1.000.000.000 ευρώ;
- Μα ... 0,05 ευρώ νομίζω τέκνον μου.
- Αχ Θεέ μου ...δώσε ένα ευρώ στον πιστό Σου που Σε υπεραγαπά!
- Ευχαρίστως τέκνο μου …περίμενε μόνο μισό λεπτό [!!]...γιατί είμαι λιγάκι απασχολημένος...
Κόκκαλο ο πιστός!!
- Ένα δευτερόλεπτο τέκνον μου.
- Πωω!-πωω! Και το 1.000.000.000 ευρώ;
- Μα ... 0,05 ευρώ νομίζω τέκνον μου.
- Αχ Θεέ μου ...δώσε ένα ευρώ στον πιστό Σου που Σε υπεραγαπά!
- Ευχαρίστως τέκνο μου …περίμενε μόνο μισό λεπτό [!!]...γιατί είμαι λιγάκι απασχολημένος...
Κόκκαλο ο πιστός!!
Πόσο σύντομη φαίνεται η ζωή του μεταξοσκώληκα σε μας!
Το ίδιο δε θα σκέφτεται κι ο Θεούλης από ψηλά για μας;
Πώς να ρυθμίζουμε άραγε τον ψεύτη χρόνο της ζωής μας: ενεργώντας σαν να έχουμε μπροστά μας χίλια χρόνια ή μιας μέρας ζωή;
Έτσι κι αλλιώς χαμένοι από χέρι είμαστε, χαμένοι και στο χρόνο! Χαμένα κορμιά να μην είμαστε κάνοντας τη ζωή μας ανούσια. Τουλάχιστον τα σκουλήκια αιώνες τώρα προσφέρουν στην ανθρωπότητα το μετάξι τους. Εμείς εν τω μεταξύ, τι να επιλέξουμε: το σπεύδε βραδέως ή το γοργόν και χάριν έχει!
Το ίδιο δε θα σκέφτεται κι ο Θεούλης από ψηλά για μας;
Πώς να ρυθμίζουμε άραγε τον ψεύτη χρόνο της ζωής μας: ενεργώντας σαν να έχουμε μπροστά μας χίλια χρόνια ή μιας μέρας ζωή;
Έτσι κι αλλιώς χαμένοι από χέρι είμαστε, χαμένοι και στο χρόνο! Χαμένα κορμιά να μην είμαστε κάνοντας τη ζωή μας ανούσια. Τουλάχιστον τα σκουλήκια αιώνες τώρα προσφέρουν στην ανθρωπότητα το μετάξι τους. Εμείς εν τω μεταξύ, τι να επιλέξουμε: το σπεύδε βραδέως ή το γοργόν και χάριν έχει!
Μια ζωή επιλογές… ! Μου φαίνεται θα το παίξω πάλι JαμανFου και θα επιταχύνω κι άλλο τους ρυθμούς της ζωής μου, ώστε να… σταματήσω το χρόνο. Το είπε άλλωστε κι ο Einstein: όταν κινούμαστε με την ταχύτητα του φωτός -τη μόνη σταθερά στο σύμπαν- ο χρόνος κυλάει αργά.
7 σχόλια:
Υπέροχο! Αρκεί να σκεφτούμε ότι όταν κοιτάμε τα άστρα σίγουρα δεν βλέπουμε αυτό που υπάρχει σήμερα, αλλά το παρελθόν του!
Ο David Brower είπε:
"Ας πάρουμε τις έξι μέρες της Γένεσης σαν εικόνα για την αναπαράσταση εκείνου που στην πραγματικότητα πραγματοποιήθηκε σε τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Μια μέρα της Γένεσης αντιστοιχεί, επομένως, σε εξακόσια εξήντα εκατομμύρια χρόνια. Ο πλανήτης μας γεννήθηκε τη Δευτέρα, την ώρα μηδέν. Τη Δευτέρα, την Τρίτη και την Τετάρτη μέχρι το μεσημέρι η Γη σχηματίζεται. Η ζωή αρχίζει την Τετάρτη το μεσημέρι κι αναπτύσσεται σ΄ όλη της την οργανική ομορφιά στη διάρκεια των τριών επομένων ημερών. Το Σάββατο στις τέσσερεις το απόγευμα μόλις, εμφανίζοντα τα μεγάλα ερπετά. Πέντε ώρες αργότερα στις εννιά το βράδυ όταν τα δέντρα Σενγκόϊα βγαίνουν από τη Γη, τα μεγάλα ερπετά εξαφανίζονται. Ο άνθρωπος δεν εμφανίζεται παρά το Σάββατο το βράδυ, τα μεσάνυχτα παρά τρία λεπτά. Ένα τέταρτο του δευτερολέπτου πριν από τα μεσάνυχτα γεννιέται ο Χριστός. Ένα τεσσαρακοστό του δευτερολέπτου πριν από τα μεσάνυχτα αρχίζει η βιομηχανική επανάσταση. Τώρα είναι μεσάνυχτα, Σάββατο βράδυ και περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους που πιστεύουν ότι αυτό που κάνουν εδώ κι ένα μόλις τεσσαρακοστό του δευτερολέπτου μπορεί να διαρκέσει επ΄ αόριστο...".
Τα φιλιά μου και συγνώμη για την κατάχρηστη του χώρου και του ...χρόνου!!!
Σου άφησα σχόλιο και στην προηγούμενη ανάρτηση σου.
Να είσαι καλά jf.
Καλό σου ξημέρωμα.
Εκπληκτικά και τα λόγια του Brower!
Όσο για το χώρο στο blog, όπως βλέπεις τον έχων 'απλώσει' για να χωράνε τα ωραία σχόλια :))
Καλή σου μέρα
Μπραβο και παλι Μπραβο !!
Σ' ευχαριστώ roadartist...
Γειά σου καλή μου συντοπίτισσα,
πολύ σοφό το ποστ σου. Ας μην σπαταλούμε τον ελάχιστο χρόνο που έχουμε να ζούμε σε κακίες και μικρότητες...Πόσοι το τηρούμε αυτό;;;
Φοβάμαι πολύ λίγοι
...Καμιά φορά θες ν' αγιάσεις και δε σ' αφήνουν :))
Καλή σου νύκτα, συμπατριώτισα μου
"Αυτό που ονομάζεις καταστροφή ο Δημιουργός το λέει πεταλούδα...."
Δημοσίευση σχολίου