Το έθνος ημών υφίσταται πολιτικήν τινα ζύμωσιν, καθ' ην τα ακαθαρτότερα στοιχεία ανέρχονται και επιπλέουσιν, εν είδει εξαφρίσματος, επί της επιφανείας. Ο τοιούτος αφρός, κατέχων, κατά τους νόμους της φυσικής, τα ανώτατα στρώματα, θέλει (θα) κυβερνά, φλυαρεί και κλέπτει ασυστόλως την Ελλάδα, μέχρις ου τελειώση η ζύμωσις και λάβη ανά χείρας ο λαός την μεγάλην εξαφριστικήν κουτάλαν.
Αυτά γράφει ο Εμμανουήλ Ροΐδης στον Ασμοδαίο, το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό, απ’ όπου σχολιάζει τη δημόσια και πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Τι κι αν γράφτηκε το… 1875! Σήμερα, ενάμιση σχεδόν αιώνα μετά, τι άλλαξε άραγε; Κλεψιές και σκάνδαλα, φλυαρίες και ζυμώσεις και τότε και τώρα. Κι ο αφρός ο ακάθαρτος, που επιπλέει στην κατσαρόλα της πολιτικής, ακόμα παραμένει, κι ο λαός με την κουτάλα ανά χείρας περιμένει…
Τι περιμένει;
‘Να φτάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο’! ‘Να χυθεί άπλετο φως’! στα πάσης φύσεως σκάνδαλα.
Τι μαχαίρι είν’ τούτο, που κόκκαλο ψάχνει και κόκκαλο δε βρίσκει; Πετσί και κόκκαλο μας κατάντησαν απ’ το περίμενε, και πού σκαλώνει το έρμο;
Και πώς να εξιχνιάσει το ανεξιχνίαστο, που το φως το άπλετο απ’ την κλειδαρότρυπα χύνεται; Απ’ το πολύ ...χύσε-χύσε κατέβασε η ΔΕΗ το διακόπτη! Τώρα, μόνο μια ΔΕΗση θα μας σώσει…
Η JαμανFου εξανίσταται!
Αυτή πώς το έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο και μάλιστα μέσ' τα μαύρα σκοτάδια! οεο;;
Αυτά γράφει ο Εμμανουήλ Ροΐδης στον Ασμοδαίο, το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό, απ’ όπου σχολιάζει τη δημόσια και πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Τι κι αν γράφτηκε το… 1875! Σήμερα, ενάμιση σχεδόν αιώνα μετά, τι άλλαξε άραγε; Κλεψιές και σκάνδαλα, φλυαρίες και ζυμώσεις και τότε και τώρα. Κι ο αφρός ο ακάθαρτος, που επιπλέει στην κατσαρόλα της πολιτικής, ακόμα παραμένει, κι ο λαός με την κουτάλα ανά χείρας περιμένει…
Τι περιμένει;
‘Να φτάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο’! ‘Να χυθεί άπλετο φως’! στα πάσης φύσεως σκάνδαλα.
Τι μαχαίρι είν’ τούτο, που κόκκαλο ψάχνει και κόκκαλο δε βρίσκει; Πετσί και κόκκαλο μας κατάντησαν απ’ το περίμενε, και πού σκαλώνει το έρμο;
Και πώς να εξιχνιάσει το ανεξιχνίαστο, που το φως το άπλετο απ’ την κλειδαρότρυπα χύνεται; Απ’ το πολύ ...χύσε-χύσε κατέβασε η ΔΕΗ το διακόπτη! Τώρα, μόνο μια ΔΕΗση θα μας σώσει…
Η JαμανFου εξανίσταται!Αυτή πώς το έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο και μάλιστα μέσ' τα μαύρα σκοτάδια! οεο;;
Του Κυρίου ΔΕΗθώμεν!
6 σχόλια:
Xaxaxa!!! Άντε, να μαζευτούμε όλοι να την κάνουμε επιτέλους αυτή τη ΔΕΗση!!!
(ουφ, πρόλαβα και σχολίασα πριν κοπεί το ρεύμα!!!).
:)
Με προβλημάτισες όσον αφορά στο κατάλληλο μαχαίρι που θα φτάσει στο κόκαλο(ειδικά όταν το κόκαλο προέρχεται από παχύδερμο). Έτσι βρήκα ένα σετ μαχαιριών για κάθε περίσταση –άρα και στην περίπτωσή στην οποίαν αναφέρεσαι- σ’ αυτή τη δ/νση:
http://members.shaw.ca/finnieknives/kitchen_knives/kitchen-knife-set.jpg
Οσον αφορά στην κουτάλα, δυσκολεύτηκα περισσότερο. Ισως η απάντηση να είναι εδώ: http://www.hospitalityguild.com/History/history_of_the_spoon.htm
Αναρωτιέμαι, αφού εγώ μάλλον βρήκα το κατάλληλο, αυτοί γιατί δεν μπορούν;
Aggelos Spyrou
Και τι να πρωτομαζέψεις πια!!
Τώρα που χυθήκαν και τ’ άπλυτά μας [βλέπε σκουπίδια] στους δρόμους… θα χρειαστούν οι κουτάλες :))
Phlou-flis
Τα σετ των μαχαιροκούταλών σου προωθήθηκαν στους αρμοδίους…
Μέχρι όμως να επιλέξουν το κατάλληλο για κάθε περίπτωση, φοβάμαι πως το μαχαίρι θα φτάσει στο δικό μας το κόκκαλο… :))
Jaman Fou μου με την κουτάλα στο χέρι θα απομείνουμε, όπως πάντα. Χα χα χα.
ΥΤ Αν δεν σου κάνει κόπο πέρνα από το ιστολόγιο μου να καταθέσεις κι εσύ τις εμπειρίες σου επί του θέματος που διαπραγματεύομαι.
Σοφή η παραπομπή σου..
Να σου πω...το πιο ουσιαστικό πράγμα που μαθαίνουμε απο την ιστορία..ειναι οτι ποτέ κανείς δεν διδάσκεται τελικά απο αυτή.. Κανείς δεν τη μελετά..ξανά και ξανά τα ίδια λάθη γίνονται..και θα γίνονται..ειδικά στην χώρα μας..
(*συμμερίζομαι την αγωνία του Αγγελου για τη διακοπή..Εχτες ακριβως στις 18,00 με κόψανε!!)
Meropi
χαχα! έτσι όπως το λες!! Έτσι κκελλέ, έτσι ξιουράφι θέλει…
Πέρασα απ’ το σπιτικό σου, γέλασα και άφησα το… αποτύπωμά μου :))
Roadartist
Σωστή! Ισχύει η φράση που έγραψα στη Μερόπη πιο πάνω: τέτοιο κεφάλι, τέτοιο ξυράφι θέλει. Τουτέστιν, ό,τι παθαίνουμε μας αξίζει…
Νάστε καλά!
Δημοσίευση σχολίου