Τα αβγά και τα πασχάλια

Κάνοντας την καθιερωμένη βδομαδιάτικη βόλτα μου στο supermarket της γειτονιάς μου για να καταθέσω το καθιερωμένο βδομαδιάτικο οβολό μου στα ταμεία του, ‘έπεσε το μάτι μου’ [μα δεν το μάζεψα] σε κάτι χρωματιστά πασχαλινά αβγά.
Και τι το περίεργο θα μου πείτε…

Θυμήθηκα τότε κάποιο βιβλιαράκι που μου είχε χαρίσει ένα μαθητούδι μου [30χρονο και βάλε]· ένα βιβλιαράκι ενός Ιταλού κωμικού –του Τζόμπε Κοβάτα- ο οποίος δοκίμασε την τύχη του και στη συγγραφή κωμικών βιβλίων που, απ’ ό,τι γράφει το οπισθόφυλλο του δώρου μου, είχαν εξαιρετική επιτυχία. Ο τύπος έχει μια έμφυτη τάση για το παράδοξο αλλά και μια εκπληκτική προσοχή με την οποία παρακολουθεί και παρωδεί την κοινωνία που συχνά αποδεικνύεται πιο παράλογη από οποιαδήποτε επινόηση.

Ο τίτλος του βιβλίου είναι
Φεγγαράκι μου λαμπρό …φέξε μου και γλίστρησα.
[Ορθά πήγε το μυαλό -αν πήγε- σε σχολική τάξη και τα σχετικά…]

Αντιγράφω, λοιπόν, απ’ αυτό, ένα παραμύθι ενός μαθητή· ένα παραμύθι που ζήτησε ο δάσκαλος απ’ όλη την τάξη του, αφήνοντάς την ελεύθερη να επιλέξει το θέμα.
Για τους περίεργους, το συγκεκριμένο γραπτό βαθμολογήθηκε με 8…

Παραμήθι

Μια φορά κι έναν κερό ήταν ένας κόκορας
που ανίμερα το Πάσχα ήδε τα βρασμένα χροματιστά αβγά.
Τότε πήγε στο παγόνι και το σκώτοσε.

Πεντρατζόλι Φαββρίκιος

ΥΓ
Αν μη τι άλλο, τα παιδιά έχουν φαντασία.
Εμείς; γνωρίζουμε γιατί τα πασχαλινά αβγά είναι μόνο κόκκινα;;