Φράκο με σορτσάκι

« Όρθιος στη σκηνή υποκλίνεται στο κοινό του. Με επιδεξιότητα τινάζει την ουρά του φράκου και παίρνει θέση μπρος στο πιάνο με ουρά. Λίγες στιγμές αυτοσυγκέντρωσης… και τα δάκτυλα έτοιμα, ακουμπάνε τα πλήκτρα. Και τότε……φάουλ· σφυρίζει φάουλ μέσα στη μικρή περιοχή της εστίας. Κι ενώ περιτριγυρίζεται από αντιπάλους που διαμαρτύρονται, αυτός ατάραχος……ξεδιπλώνει τους ήχους του μυαλού του. Με το άγγιγμa και το απαλό touche του οι νότες της μελωδίας ξεπηδούν κατακλύζοντας την κατάμεστη αίθουσα. Κι απάνω στο crescendo της αντιστικτικής μελωδίας……βγάζει την κίτρινη κάρτα και υποδεικνύει το σημείο του penalty!Οι εναλλαγές του piano-forte σε συνδυασμό με τις ομοφωνικές συγχορδίες συγκλονίζουν τις καρδιές· οι χορδές του πιάνου πάλλονται σ’ ένα ξέφρενο ρυθμό· οι ιαχές στις εξέδρες δονούν την ατμόσφαιρα· το tempo δυναμώνει επικίνδυνα σε presto…Υποδεικνύει το σημείο ελάχιστα μέτρα μακριά απ’ την εστία του τερματοφύλακα· σφυρίζει· και poco a poco το crescendo οδηγεί τη μελωδία σ’ ένα accelerando που μ’ ένα μεγαλόπρεπο accord, η μπάλα περνά ξυστά πάνω από το αριστερό δοκάρι της εστίας και μ' ένα molto fortissimo ξεσκίζει τα δίκτυα του αντιπάλου. Γκόοοοολ [ο]!Το γήπεδο σείεται απ’ τις ιαχές και το κοινό ξεσπά σε παραλήρημα σαν tremolo εγχόρδων. Αυτός υποκλίνεται και φεύγει για τα αποδυτήρια, μα το επίμονο χειροκρότημα τον επαναφέρει στη σκηνή. Το κοινό απαιτεί …μπις κι αυτός ξαναστήνει το παιχνίδι στη σέντρα του γηπέδου…»

Μια …σύνθεση της στιγμής, όντας σωριασμένη στον καναπέ μπρος την TV χτες, έβλεπα ματς! Ακούοντας, λοιπόν, αυτά που λέγονταν και βλέποντας αυτά που γίνονταν …εμπνεύστηκα από τον 44χρονο Γερμανό λεβέντη καραμπουζουκλή διαιτητή, Herbert Fandel, ο οποίος κληρώθηκε για τη διαιτησία στο Euro 2008, και ο οποίος διατελεί και μουσικός. Είναι επαγγελματίας πιανίστας και διευθυντής δικού του ωδείου και ο υπαίτιος της φαεινής τούτης ιδέας. Δε γνωρίζω τα μουσικά του προσόντα μα σαν διαιτητή μια χαρά τον βλέπω...