Ως είθισται, κάθε καλοκαίρι κάθε Έλλην αστός -έχει δεν έχει εξοχικό- αναχωρεί από το κλεινόν άστυ για να πάει να ξεκουραστεί σ’ ένα …άλλο. Έτσι κι ο πρίγκιπας Nikolaus Eszterházy –στα τέλη 18ου αι.- αναχωρούσε απ’ το ένα παλάτι στην πόλη και πήγαινε στο πολυτελές εξοχικό του, την Eszterháza, όπου έκανε τις διακοπές του για ένα; δυο μήνες; πόσο πια! Ανάμεσα στα πλούσια συμπράγκαλα που κουβαλούσε ήταν και οι μουσικοί της αυλής του με αρχιμουσικό τους τον Joseph Haydn, για να τον υπηρετούν στις μουσικές του ορέξεις, καθότι οι πρίγκιπες τότε δε ζούσαν χωρίς εκλεκτική μουσική και μάλιστα σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση!
Το καλοκαιράκι όμως του 1772 [ή 3] ο Nikolaus το παράκανε. Επιθυμούσε να παρατείνει τις διακοπές του στην Eszterháza, μαζί βεβαίως μ’ όλο το υπηρετικό προσωπικό. Μα υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο. Οι μουσικοί είχαν απηυδήσει μετά από τόση δουλειά κατακαλόκαιρο και τόσες βδομάδες μακριά από τις συζυγικές …κλίνες και βέβαια δεν είχαν καμιά διάθεση να παραμείνουν ούτε μέρα παραπάνω!
Ο συνθέτης Haydn τότε, γνωρίζοντας ως καλός manager πως για να καλοπερνά ο ίδιος θα ‘πρεπε και οι υφιστάμενοί του να καλοπερνούν, 'έπιασε' τον παλμό του εργαζόμενου και υπέρμαχος των καλών εργασιακών σχέσεων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, συνέθεσε ατάκα κι επί τόπου την 45η του Συμφωνία -από τις 104 της ζωής του- ονόματι “του Αποχαιρετισμού”, όπου στο τελευταίο της μέρος συνέλαβε την εξής χιουμοριστική ιδέα την οποία και εκτέλεσε ενώπιον του Eszterházy: οι μουσικοί ο ένας μετά τον άλλον σταματούσαν να παίζουν και σταδιακά αποχωρούσαν, αφού πρώτα παίζοντας τις τελευταίες τους νότες έσβηναν ένα κεράκι που είχαν αναμμένο μπρος στο αναλόγιό τους. Στο τέλος έμεινε ο συνθέτης Haydn με έναν βιολιστή για τη διεκπεραίωση του έργου. Μ’ αυτόν τον τρόπο ήθελε να δείξει στον εργοδότη του και πρίγκιπα, πως αν συνέχιζε κι αυτός το …βιολί του, στο τέλος θα ‘μενε μόνος στην έπαυλή του άνευ μουσικών.
Ο Nikolaus έλαβε το μήνυμα και οι μουσικοί συνευρέθησαν επιτέλους μετά των συζύγων των!
Σήμερα με πανώ, ντουντούκες και τρακτέρια… τότε με κόρνα, βιολιά και βιόλες…
Το καλοκαιράκι όμως του 1772 [ή 3] ο Nikolaus το παράκανε. Επιθυμούσε να παρατείνει τις διακοπές του στην Eszterháza, μαζί βεβαίως μ’ όλο το υπηρετικό προσωπικό. Μα υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο. Οι μουσικοί είχαν απηυδήσει μετά από τόση δουλειά κατακαλόκαιρο και τόσες βδομάδες μακριά από τις συζυγικές …κλίνες και βέβαια δεν είχαν καμιά διάθεση να παραμείνουν ούτε μέρα παραπάνω!
Ο συνθέτης Haydn τότε, γνωρίζοντας ως καλός manager πως για να καλοπερνά ο ίδιος θα ‘πρεπε και οι υφιστάμενοί του να καλοπερνούν, 'έπιασε' τον παλμό του εργαζόμενου και υπέρμαχος των καλών εργασιακών σχέσεων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, συνέθεσε ατάκα κι επί τόπου την 45η του Συμφωνία -από τις 104 της ζωής του- ονόματι “του Αποχαιρετισμού”, όπου στο τελευταίο της μέρος συνέλαβε την εξής χιουμοριστική ιδέα την οποία και εκτέλεσε ενώπιον του Eszterházy: οι μουσικοί ο ένας μετά τον άλλον σταματούσαν να παίζουν και σταδιακά αποχωρούσαν, αφού πρώτα παίζοντας τις τελευταίες τους νότες έσβηναν ένα κεράκι που είχαν αναμμένο μπρος στο αναλόγιό τους. Στο τέλος έμεινε ο συνθέτης Haydn με έναν βιολιστή για τη διεκπεραίωση του έργου. Μ’ αυτόν τον τρόπο ήθελε να δείξει στον εργοδότη του και πρίγκιπα, πως αν συνέχιζε κι αυτός το …βιολί του, στο τέλος θα ‘μενε μόνος στην έπαυλή του άνευ μουσικών.
Ο Nikolaus έλαβε το μήνυμα και οι μουσικοί συνευρέθησαν επιτέλους μετά των συζύγων των!
Σήμερα με πανώ, ντουντούκες και τρακτέρια… τότε με κόρνα, βιολιά και βιόλες…
11 σχόλια:
Το θέμα είναι η Φαντασία....Όμορφο ποστ...Καλησπέρα καλή μου...Φιλί
Πολύ ενδιαφέρουσα η μουσική αυτή ιστορική πληροφόρηση. Πάντως, ο πρίγκιπας θα ήτανε φοβερά μουσικόφιλος για να μην του κόψει το κεφάλι...
Πάντα ενδιαφέρουσες οι μουσικές σου ενημερώσεις μας!!
Πέρασα για καλό μήνα @φίλη μου!
Έπεσε λίγο ζόρι τον τελευταίο καιρό και έχασα επεισόδια...
Φιλιά!!
Ο Nikolaous έπιασε το μήνυμα γιατί -μάλλον- διέθετε μυαλό οκάδες 400. Ετούτοι εδώ οι πολιτικοί υπολείπονται (των 400) και άρα ΔΕΝ θα καταλάβουν τίποτε. Θα πάνε ν'αγοράσουν κι άλλα κεριά!
Δήμητρα,
έχεις δίκιο. Φαντασία...
Phivos,
η αλήθεια είναι πως ό,τι και νάταν τότε οι πρίγκιπες, έδιναν ώθηση στη μουσική
marianaonice,
δεν πειράζει @φίλη μου, αρκεί νάσαι καλά
phlou-flis,
έχεις δίκιο μα χρειάζεται κι απ' τις δυο μεριές να πιάνουν τα μηνύματα των καιρών
O πρίγκιπας έκανε την δουλειά του
και ο μουσουργός την δικιά του .
Η μουσική πάντα κερδίζει διαχρονικά.[οχι αυτή στο Euroπάζαρο].
Έδιναν ώθηση στη μουσική ή μήπως στην προσπάθεια τους να ψυχαγωγούνται οι ίδιοι και η αυλή τους, προήχθη παράλληλα και η μουσική; (λέω εγώ τώρα)!!
Όπως και νάχει, κερδισμένη η μουσική. Ο Haydn συγκεκριμένα, 'ευτύχησε' στην αυλή του πρίγκιπα για 30 τόσα χρόνια και με το έργο του θεωρήθηκε 'πατέρας της συμφωνίας'.
Κονσέρτο για τρακτέρ δηλαδή; καλό ακούγεται!
Μου αρέσουν πολύ αυτές οι ιστορίες που ....ξεθάβεις :) σχετικές με την μουσική.. :)
Newton,
τρακτέρ μετά ντουντούκων και δακρυγόνων παρακαλώ!
roadartist,
νεκρο-ξεθάφτισσα έχω γίνει :))
Δημοσίευση σχολίου