24/2/09

Γραφικότητες

Ας τον τρελό στην τρέλα του...
Μα όλοι οι ‘κουζουλοί’ στη γειτονιά μου μαζεύτηκαν? [για νη μην πω πολυκατοικία...]. Απρόβλεπτοι στη συμπεριφορά τους ενοχλούνται με όλους και με όλα δι’ ασήμαντον αφορμήν. Μόλις ηρεμεί ο ένας αρχινάει ο άλλος. Τους μάντρωσα σε εισαγωγικά, γιατί κατά τα άλλα, φαίνεται πως έχουν σώας τας φρένας των. Πλην μίας των περιπτώσεων, όπου υπολείπεται των 400 της οκάς και συχνά απ’ τη βεράντα εκφωνεί βαρυσήμαντους λόγους. Οι υπόλοιποι σε γενικές γραμμές γίνονται ‘γραφικοί’ όταν κάτι τους ενοχλεί, όταν λ.χ. γαβγίζουν τα σκυλιά της γειτονιάς· όταν παίζουν θορυβώντας τα παιδιά· όταν λερώνουν οι δεκαοκτούρες τα αυτοκίνητά τους· όταν τσακώνονται οι γείτονες· όταν τινάζει ο από πάνω· όταν καρφώνει ο από κάτω· όταν… όταν…
Μεταλλαγμένοι γραφικοί τύποι της παλιάς Αθήνας? Μόνο που εκείνοι ήταν αυθεντικοί. Μάζεψα μερικούς με αφορμή τα καρναβάλια μα κυρίως την οπερέτα Απάχηδες των Αθηνών που πρόσφατα παρακολούθησα και που με ‘ταξίδεψε’ στην αλλοτινή Αθήνα -που δεν έζησα βέβαια μα- που προσπαθώ να γνωρίσω μέσα από βιβλία και φωτογραφίες.
Σακουλές..., γύριζε τα καφενεία φορώντας ξύλινα παλιοπάπουτσα και είχε στον ώμο κρεμασμένη μια σακούλα –εξού και το παρατσούκλι. Έπαιρνε σβάρνα τα καφενεία, στεκόταν μπροστά στους θαμώνες και έλεγε: κύριος, δώσε ρε, μία δεκάρα. Μερικοί του έδιναν ένα 50ράκι και του έλεγαν να μη ξαναζητήσει πριν περάσουν 10 μέρες. Κι όταν τον ρωτούσαν γιατί δε δουλεύει αφού και γερός και ξύπνιος είναι, απαντούσε: να δουλέψω; Γιατί; Ολάκερη Αθήνα δε μπορεί να θρέψει έναν τεμπέλη σαν και μένα; Ένας φιλόσοφος-ζητιάνος που βοηθούσε με διακριτικότητα ορφανά και φουκαράδες...
Ηλίας Σαμψάκος..., δημοσιογράφος, ανέβαινε σε μια καρέκλα πότε του ενός και πότε του άλλου καφενείου, κτυπούσε ένα κουδούνι, μαζευόταν ο κοσμάκης κι έβγαζε λόγους ασυνάρτητους που τελείωναν μ’ ένα ‘Ζήτω το Έθνος, κάτω ο Πανσλαυισμός’. Το …πολιτικό του κέντρο ήταν ολόκληρη η τότε στρογγυλή πλατεία της Ομόνοιας. Ονόμαζε τενεκέδες και ρυπαρογράφους τους υπόλοιπους δημοσιογράφους αφού δεν ενέκριναν και δεν αναγνώριζαν τον ...Σαμψακισμό! του. Ενώ για τον εαυτό του έλεγε πως ήταν ο Σαμψάκος ο Α’ πρίγκιπας εξ αίματος και εχθροί του οι πανσλαυιστές, οι βεβηλωτές του Ευαγγελίου, η Δυναστεία του Γεωργίου. Σε κάποια συνεδρίαση της Βουλής, είχε πετάξει μια μπάλα κατά του ομιλούντος στο βήμα. Αναταραχή στη βουλή, ανάστατοι οι βουλευτές, επεμβαίνει η φρουρά και τον συλλαμβάνει ενώ …συλλαμβάνεται και η μπάλα που δεν ήταν παρά ένα μάτσο κουρέλια και χαρτιά.
Γιάννης Θεός..., σύχναζε κι αυτός στα καφενεία της Αθήνας. Ψηλός, ωραίος, με κόκκινα μαλλιά και μούσι, πουλούσε τσιγάρα. Τα έβγαζε από ένα βαλιτσάκι και τα διαλαλούσε με σιγανή φωνή. Ευγενικός, θυμόταν τους πελάτες και τις προτιμήσεις του. Κάποιος μια μέρα του είπε πως η μύτη του φανερώνει προέλευση εβραϊκή. Αυτό ήταν! Ο Γιάννης άρχισε να πιστεύει ότι ήταν αδελφός του Χριστού και από τότε όδευε σιγά-σιγά προς το ψυχιατρείο...

Ματιές στην Αθήνα που έφυγε, Μαρία Μαρκογιάννη

Της γειτονιάς μας ο τρελός ή καλύτερα ο γραφικός τύπος, υπήρχε σε κάθε εποχή, κάθε πόλη και χωριό. Ο κόσμος διασκέδαζε με τα καμώματά του και τον πείραζε πολλές φορές, μα τον αγαπούσε και τον βοηθούσε. Ήταν άτομο ξεχωριστό που δεν έμπαινε εύκολα σε καλούπια· μάλλον οι υπόλοιποι όφειλαν να προσαρμοστούν στη δική του πραγματικότητα. Έτσι, ασχολούμενοι μ' αυτόν, ξεχνούσαν τα δικά τους κουσούρια.
Όλα ανάποδα τα βλέπει μες του μυαλού του τον καθρέφτη· μα στην πραγματικότητα σ’ αυτόν κοιτάζονται οι λογικοί και καμαρώνουν. Τολμά και λέει όσα δεν τολμούν αυτοί ούτε να σκεφτούν. Φέρνει τα πάνω κάτω και αφήνει τους υπόλοιπους να ξεμπερδέψουν το κουβάρι. Σε κάποιους η λογική και η λόξα αντιπαλεύουν· ίσως και να μην είναι τόσο αλλόκοτοι όσο φαίνονταν και να επιζητούν μόνο την προσοχή του κόσμου έστω και με τα πειράγματα.




22 σχόλια:

roadartist είπε...

Της "γειτονιάς ο τρελός" αυτό που περιγράφεις στο τέλος είναι απερίγραπτα όμορφες γραφικές μορφές.. πολύ τους πάω! Αλλά αυτούς με τη καλή ωραία τρέλα.. Που ζούνε στο δικό τους κόσμο..δίχως να ενοχλούν τους γύρω.. στη δική τους πραγματικότητα.. Οι άλλοι τρελοί της πολυκατοικίας ας πούμε, δεν με τρελαίνουν :) καλησπέρα :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ.ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΟΡΦΕΣ,ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΚΙΕΣ,ΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

Saq είπε...

Και μένα η ιστορία στην αρχή μου έκανε σαν "ματιές στην σημερινή Αθήνα":)!
Σήμερα οι τρελοί είναι πιο πολλοί!

stalamatia είπε...

Αστον τρελλό στη τρέλλα του .Αυτοί οι τωρινοί μουρλοί των πολυκατοικιών τι να τους κάνει κανείς?

VAD είπε...

να βάλω φωτιά στη συζήτηση;Ο χαζός του χωριού ειναι μονίμως η προσπάθεια αυτοεπιβεβαίωσης των υπόλοιπων ηλιθίων ότι οι ίδιοι ειναι οι ξύπνιοι

antinetrino είπε...

Εμένα αυτού του είδους οι "τρελοί" με τρομάζουν και ο λόγος είναι ότι αντί να καθρεφτιστώ πάνω τους για να νιώσω πιο έξυπνος, καθρεφτίζονται αυτοί επάνω μου και αισθάνομαι την ανυπόφορη θλίψη τους.

Phivos Nicolaides είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο Ιωάννα. ΤΟ ευχάριστο στην περίπτωση είναι ότι το φύλο σου απουσιάζει επιβλητικά! Όλοι οι γραφικοί της παλιάς Αθήνας ήσαν άνδρες...

jf είπε...

roadartist,
ασφαλώς, καμία σχέση δεν έχουν οι 'τρελοί' της πολυκατοικίας με τους γραφικούς τύπους της παλιάς Αθήνας. Απλώ, περιστασιακά, γίνονται τραγικά 'γραφικοί'...

JK,
καλώς τονε! όντως εκείνοι οι τύποι δεν είχαν κακίες. Οι σημερινοί είναι και επικίνδυνοι...

Newton,
...πιο πολλοί και επικίνδυνοι

jf είπε...

Stalamatia,
Δυστυχώς με τους σημερινούς μουρλούς πρέπει να προσέχει κανείς

VaD,
αυτό υπονόησα κι εγώ, πως και οι υπόλοιποι ...ηλίθιοι, στον ίδιο καθρέπτη κοιτιούνται και καμαρώνουν για την εξυπνάδα τους.

jf είπε...

antinetrino,
ίσως μιλάς για εκείνην την μερίδα των 'τρελών' που όπως έγραψα η λογική δίνει μάχη με την λόξα τους και αυτό που ζητάνε είναι στην ουσία λίγη προσοχή...


Phivos,
ευχαριστώ. Τώρα που το λες, σα νάχεις δίκιο. Έχετε τα πρωτεία!... χάρισμά σας... :))

marianaonice είπε...

"Από μικρό κι από τρελλό μαθαίνεις την αλήθεια"!!
Ετσι λένε και έτσι είναι!!
Η τρελλοί έχουν την αλήθεια τους που εμείς την έχουμε μάλλον ξεχάσει!

Πολύ ωραία ανάρτηση!!

habilis είπε...

Mια ευχάριστη νότα!

[εχει δίκιο ο Phivos ,
για τα πρωτεία δεν θα συμφωνίσω]

phlou...flis είπε...

Ψηφίζω ...Σακουλέ.
Γιατί η τρέλα (θηλυκού γένους) "βγαίνουν" κυρίως σε άντρες;

stalamatia είπε...

Άντρες
Ας έλθουμε και μεις οι γυναίκες μια φορά δεύτερες ,δεν πειράζει κουραστήκαμε πια με την πρωτιά.Χαλάλι σας αυτή. Φιλούθκια.

jf είπε...

marianaonice,
οι τρελοί λένε την αλήθεια τους που εμείς μάλλον δεν τολμούμε να δούμε


habilis,
μα γιατί δε συμφωνείς! απουσιάζουσιν ε γυναίκε, άρα έχετε τα πρωτεία :))

jf είπε...

phlou-flis,
Σακουλέ ε; ψιλοτεμπελάκος;;
Και η μεγαλοψυχία θηλυκιά είναι...


stalamatia,
Μαζί σου Σταλαματιά! Είμεθα μεγαλόψύχες, πώς να το κάνουμε!!

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Οι τρελοί του "χωριού"...

Έχω πετύχει μερικούς, προφανώς θα μου πεις...

Ήταν ένας που σύχναζε κοντά στο γραφείο που εργαζόμουνα και έβριζε τις γυναίκες. Όατν τον κοιτούσες σου έλεγε: Τι κοιτάς ρε? Γιατί νομίζεις πως η μάνα σου είναι καλύτερη? Και αυτή πο.... είναι όπως όλες. Μετά από λίγο καιρό εξαφανήστικέ.

Σακούλες: είμαι "αλλεργικός" στις σακούλες και δυστυχώς στην χώρα μας έχουμε "ψύχωση" με αυτές. Αλλά πάντα κουβαλάω μία στην τσάντα μου οπότε χρησιμοποιώ αυτή και ας με κοιτάει ο κόσμος σαν "εξωγήινο".

Ζητιάνοι: Στην γειτονιά μου συχνάζει μία κοπελίτσα που ζητιανεύει. Την 4ή φορά που μου ζήτησε χρήματα της είπα, σε έντονο ύφος, συγνώμη αλλά είναι η 4η φορά που ζητάτε χρήματα και είμαι άνεργος. Σήμερα που την ξαναείδα απλώς μου χαμογέλασε.

jf είπε...

Χαχαχα! Αυτοί που περιγράφεις μάλλον είναι οι μεταλλαγμένοι γραφικοί τύποι, γιατί όχι...
Ο καθείς στο πόστο του και με το ποσοστό τρέλας του...

Επί τη ευκαιρία, 2-3 posts πιο κάτω, στο "Προσγειώθηκα, λέμε...", διάβασε για το ταξίδι μου στο Βέλγιο...

Καλό τριήμερο

rain είπε...

Φιγούρες γραφικές που τις βλέπουμε τρυφερά συνήθως...
Καλο τριήμερο σου εύχομαι να περάσεις υπέροχα

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.

KitsosMitsos είπε...

Τι ψάχνεις και συ! Άστον τρελό στην τρέλα σου δε λένε;

jf είπε...

rain,
κάποιες τρυφερά, κάποιες με θλίψη... Καμιά φορά θα θέλαμε να ξεστομίσουμε αυτά που λένε μα δεν τολμούμε


JΚ,
Επίσηςςςς


KitsosMitsos,
Ψάχνω τον άλλο μου εαυτό [βαθυστόχαστο!]