Εθεάθη η απαχθείσα Καρυάτις !

Η Καρυάτις C ινκόγκνιτο στο νέο Μουσείο Ακρόπολης!
Έγινε αντιληπτή απ’ τη JamanFou, που ως άλλη Κόρη πήρε το κατόπιν της και σαν ίσκιος την ακολούθησε αποκαλύπτοντας τα βήματά της και εξασφαλίζοντας αποκλειστικότητα για το αναγνωστικό της κοινό. Ομολογώ πως η μεταμφίεση–μετάλλαξη της Καρυάτιδας ήταν σοκαριστική! Αποτέλεσμα άραγε της κατάθλιψης εξαιτίας της ακούσιας απομάκρυνσή της απ’ την πατρογονική της εστία? Ας όψεται ο Έλγιν που το 1801 την απέσπασε βίαια απ’ το σπίτι της και τη μετέφερε στο Βρετανικό Μουσείο.


Κάποιο άγαλμα την είδε και θυμήθηκε… κάποιο άγαλμα -σίγουρα όχι της κλασικής ούτε καν της αρχαϊκής περιόδου- που μάλλον διέφυγε της προσοχής των φυλάκων του μουσείου και βγήκε να προϋπαντήσει την Κόρη.

Με δέος αντίκρισε το καθρέφτισμα του ιερού βράχου στη τζαμαρία του τελευταίου ορόφου του σύγχρονου μουσείου...
[κάντε κλικ στις φωτο για μεγέθυνση]

...και έστρεψε το κεφάλι προς τα κει.

Μπαίνοντας στο μουσείο, στις "Πλαγιές της Ακρόπολης", ταράχτηκε. Πίστεψε προς στιγμή πως οι κόρες που την υποδέχτηκαν ήταν οι δύο απ’ τις πέντε αδελφές της και πως, εκτός απ’ την ίδια, είχαν απαγάγει κι άλλες.





Πλησιάζοντάς τες όμως, διαπίστωσε πως δεν ήταν παρά οι δύο Νίκες, πολύ μεταγενέστερές της [1ος – 3ος μ.Χ.]











Είδε κι άλλες κόρες στη διαδρομή -κόρες του 520 π.Χ.- να μειδιούν αρχαϊκά και τις θαύμασε απ’ όλες τις απόψεις.

Θαύμασε και τους λιγοστούς κούρους του 21ου αι. μ.Χ. εκεί στο ισόγειο του πωλητηρίου...
[πού είσαι φλούφλη!]

..

.

..

.

.

.

.

.Ανηφορίζοντας προς την Ακρόπολη και κοιτώντας προς τα πίσω τις είδε από μακριά και ζούμαρε!

Προς στιγμή ξέχασε τη μυστική της παρουσία και τις πλησίασε αλαλάζοντας.

Ξαφνιάστηκε ευχάριστα όταν είδε και το κάλλος της οπίσθιας όψης των αδελφάδων της. Τόσους αιώνες, η θέση της C πάνω στο βάθρο σε σχήμα Π δεν της επέτρεπε να βλέπει όλες τις απόψεις της καλλίγραμμης οικογένειας. Οι 6 αδελφές κοσμούσαν το νότιο τμήμα του Ερεχθείου και κάθε μια τους ήταν διαφορετική. Οι δύο στις γωνίες, B & E, καθώς και οι δύο πίσω τους, Α & F, στηρίζονται σταθερά στο εξωτερικό τους πόδι λυγίζοντας το άλλο. Οι μεσαίες, C & D, ακολουθούν τη στάση της πλησιέστερης ακραίας. Έτσι τονίζεται η συνοχή μεταξύ των μορφών και η συμμετρία του συνόλου. Έκλαψε πολύ για την Κόρη F καθώς την είδε σακατεμένη από θραύσματα μετά την αφαίρεση των συμπληρωμάτων που έγιναν το 1846. Φορούν όλες ζωσμένο δωρικό πέπλο και κοντό ρούχο, στερεωμένο στους ώμους και ριγμένο στην πλάτη. Τέλεια η κόμμωση της κάθε μιας, με διπλές πλεξούδες γύρω από το κεφάλι, χονδρή πλεξούδα στην πλάτη και με τους πλοκάμους στους ώμους. Θυμήθηκε τα σανδάλια που φορούσαν στα πόδια μα έκλαψε για τα χέρια που έλειπαν απ’ όλες, στολισμένα με τα υπέροχα βραχιόλια σε σχήμα φιδιού μαζί και τα αντικείμενα που κρατούσαν. Σύμφωνα με ρωμαϊκά αντίγραφα που βρέθηκαν στο Τίβολι στην έπαυλη του Αδριανού αλλά και στη Ρώμη στην Αγορά του Αυγούστου, με το αριστερό τους χέρι ανασήκωναν την άκρη του φορέματος ενώ στο δεξί κρατούσαν ρηχό σκεύος για σπονδή. Δε θυμάται, μα η πειστικότερη ερμηνεία των Κορών αυτών ήταν ότι αποτελούσαν το υπέργειο μνημείο του τάφου του μυθικού Αθηναίου βασιλιά Κέκροπα και ότι αυτές ήταν οι ‘χοηφόροι’ που απέδιδαν τιμές στον ένδοξο νεκρό.

Απ’ τη μια, αναπολεί το ένδοξο παρελθόν στο Ερεχθείο. Το κομψό εκείνο κτήριο ιωνικού ρυθμού που έχει ιδιόρρυθμο σχήμα και που οφείλεται στη φυσική ανωμαλία του εδάφους καθώς το δυτικό τμήμα είναι 3μ. χαμηλότερα από το ανατολικό. Το οικοδόμημα χωρίζονταν σε δύο τμήματα. Το ανατολικό τμήμα με τους 6 ιωνικούς κίονες στην πρόσοψή του ήταν αφιερωμένο στην Αθηνά. Το δυτικό ήταν αφιερωμένο στον Ποσειδώνα, που ταυτίζεται με τον μυθικό βασιλιά Ερεχθέα. Το κτήριο είχε δύο προστάσεις [προστεγάσματα]. Η οροφή της βόρειας πρόστασης στηριζόταν σε έξι ιωνικούς κίονες. Η νότια πρόσταση είναι η περισσότερο γνωστή. Αντί για κίονες, την οροφή στήριζαν έξι αγάλματα κορών, οι Καρυάτιδες. Το μνημείο οικοδομήθηκε στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου μεταξύ 421 και 409 π.Χ. Οι εργασίες διακόπηκαν στα 413 εξαιτίας της καταστροφικής για την Αθήνα εκστρατείας στη Σικελία. Συνεχίσθηκαν μετά το 409 σύμφωνα με ‘οικοδομικούς καταλόγους’ χαραγμένους σε στήλες και πλάκες που έχουν διασωθεί. Η ονομασία Καρυάτιδες δόθηκε σε χρόνια μεταγενέστερα της αρχαιότητας καθώς σε οικοδομική επιγραφή του Ερεχθείου ονομάζονται απλώς Κόρες. Η δημιουργία τους τοποθετείται μεταξύ 420 – 415 π.Χ. Καθώς δεν σώθηκαν οικοδομικές επιγραφές για το διάστημα αυτό, είναι άγνωστος ο δημιουργός τους. Οι διαφορές στις λεπτομέρειες των ρούχων και της κόμμωσης, κυρίως στην πίσω όψη τους, οδηγούν στην άποψη ότι δημιουργήθηκαν από διαφορετικούς γλύπτες.

Απ’ την άλλη, ονειρεύεται ένα χαμογελαστό μέλλον δίπλα στις αδελφές της, στην κενή θέση του βάθρου και εναποθέτει τις ελπίδες της στο… Πάμε Πακέτο για να την κάνει πακέτο και να την μεταφέρει επιτέλους στην πατρίδα της...

Αφού τριγύρισε σ' όλο το μουσείο... έφυγε μ’ αυτό το όνειρο και… με το άγαλμα στο δρόμο προχωρήσανε· της εσκούπισε τα μάτια και χωρίσανε...
.
.
.
.
.
.
.

Πάνω, σε αποκλειστικότητα ο πάτερ-JamanFoutistas, την 11η Ιουνίου 1950, όταν το Ερεχθείο στόλιζαν οι Καρυάτιδες, συμπεριλαμβανομένης και της έκτης - αντίγραφο που εστάλη από τους Βρετανούς.

Επίλογος
Αν και είχε πει κάποτε ο George Bernard Shaw πως οι άνθρωποι που υπερηφανεύονται για τους προγόνους τους, είναι σαν τις πατάτες: ό,τι πολυτιμότερο έχουν είναι μέσα στη γη, ας μας επιτρέψει σήμερα να υπερηφανευτούμε λιγάκι…

.

.