18/12/09

Το Θαύμα της Ζωής

Ήταν η σημαντικότερη μέρα της ζωής μου, όταν ήρθε σε μένα η δασκάλα μου Anne Sullivan…
Στεκόμουν στην βεράντα βουβή. Μάντευα ακαθόριστα, απ’ τα πέρα-δώθε της μητέρας μου- ότι κάτι ασυνήθιστο θα συνέβαινε· έτσι προχώρησα προς την πόρτα περιμένοντας στα σκαλιά. Ο απογευματινός ήλιος εισχωρούσε στη βεράντα και έπεφτε στο πρόσωπό μου…. Δεν γνώριζα τι θαύμα ή έκπληξη θα μου επιφύλασσε το μέλλον…
Βρέθηκες ποτέ μες τη θάλασσα με πυκνή ομίχλη, να σε φυλακίζει, να σε περιορίζει ένα αισθητό άσπρο σκοτάδι, και σαν ένα μεγάλο πλοίο, που με πυξίδα, φωτοβολίδες και ηχητικά σινιάλα, ψάχνει απεγνωσμένα και στα τυφλά την ακτή, να κτυπά η καρδιά σου δυνατά περιμένοντας να συμβεί κάτι? Σαν αυτό το πλοίο ήμουν πριν την εκπαίδευσή μου, μόνο που ήμουν χωρίς πυξίδα χωρίς φως και ήχο, και χωρίς κανένα τρόπο να μάθω πόσο κοντά ήταν το λιμάνι. “Φώς! Δώστε μου φως!” ήταν το βουβό κλάμα της ψυχής μου, και το φως της αγάπης έλαμψε πάνω μου ακριβώς εκείνη τη στιγμή.
Ένιωσα βήματα να με πλησιάζουν. Έτεινα τα χέρια μου υποθέτοντας πως ήταν η μητέρα μου...
Τα πήρε και τα κράτησε μέσα στα χέρια της, που ήρθαν να αποκαλύψουν τα πάντα σε μένα, και περισσότερο απ’ όλα, να αγαπήσουν εμένα.
Helen Keller για τη δασκάλα της Anne Sullivan

Είχα διαβάσει το βιβλίο της Helen Keller Φως στο Σκοτάδι μου και πρόσφατα είδα Το θαύμα της Anne Sullivan στο θέατρο Άλφα. Εξαιρετικές οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών του και απίστευτο το θαύμα που συντελέστηκε. Και οι δύο γυναίκες, φωτεινοί φάροι που μας δείχνουν πως η υπομονή και η επιμονή, η θέληση και η αγάπη, κάνουν θαύματα. Η μεν Anne -‘πρώην’ τυφλή- είχε τη δύναμη ενός μεταφορέα, την υπομονή ενός ανθρακωρύχου, την απόφαση ενός αγωνιστή και τη λεπτότητα του ποιητή για να προσεγγίσει την Helen, η δε Helen -τυφλή και κωφάλαλη- είχε τη θέληση να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να εκλέξει τη ζωή απορρίπτοντας την εκμηδένιση.

Ο κατάλληλος δάσκαλος στην κατάλληλη στιγμή· μπορεί ν’ αλλάξει τη ζωή σου όλη… Στη θέση του ‘δασκάλου’ βάλτε έναν συγγραφέα, έναν φιλόσοφο, έναν ιεροκήρυκα… ή έναν φίλο, μια άγνωστη γνωριμία· ένα βιβλίο, μια φράση… ακόμη και καταστάσεις της ζωής...

Ο κατάλληλος ‘δάσκαλος’ στην κατάλληλη στιγμή· μπορεί ν’ αλλάξει τη ζωή σου όλη… να εύχεσαι μόνο να είναι προς το καλύτερο...




Σχετικά με το θεατρικό έργο διαβάστε τις αναρτήσεις των +bloggers Roadartist & KitsosMitsos

21 σχόλια:

Phivos Nicolaides είπε...

Ο καλός δάσκαλος είναι σαν το λαχείο...

Meropi είπε...

Είναι ένα θεατρικό έργο που το έχω στα υπόψη να πάω να το δω. Μου αρέσει πολύ και η Πέγκυ Τρικαλιώτη!!

roadartist είπε...

Πάρα πολύ όμορφο το ποστ σου. Ξεχωριστές οι σκέψεις σου...
Πόσο ανάγκη έχουμε ανθρώπους πρότυπα σαν και αυτές.. Νομίζω είναι ευλογία να έρθουν στη ζωή σου και εσύ να είσαι ανοικτός να τους αισθανθείς. Ευχαριστώ για την αναφορά.. καλημέρα!

jf είπε...

Phivos,
δίκιο έχεις... αρκεί ν' αγοράζει κανείς λαχείο

Meropi,
Η ερμηνεία της Τρικαλιώτη είναι ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ή ! καθώς και της μικρής Αναστασίας [που εναλλάσσεται με την Δήμητρα].

roadartist,
Έργο γεμάτο μηνύματα, μα στάθηκα μόνο σε ένα...
Την καλημέρα μου

Κουνούπι είπε...

:)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ.ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΤΟ ΕΡΓΟ.

ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.a

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Συγκλονιστικό το βίντεο.

Η Τρικαλιώτη θεωρώ πως είναι πολύ αξιόλογη καλλιτέχνης, όσο για τον κατάλληλο δάσκαλο πρέπει πρωτίστως να είναι άνθρωπος, ο οποίος "άνθρωπος" θαρρώ ...ζητείται στις μέρες μας ακόμη

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

phlou...flis είπε...

Αυτούς τους Δασκάλους τους βρίσκουμε μόνο σε ...βιβλία!

Phivos Nicolaides είπε...

Όχι, Ιωάννα μου, ν'αγοράζει λαχείο, αλλά, αρκεί να πηγαίνει σχολείο...

Saq είπε...

Αν κατάλαβα καλά, είναιτυφλή καικωφάλαλη και της μαθαίνει να συνεννοείται αγγλίζοντας με τα χέρια λαιμό και στόμα; Εκληκτικό, μαθήματα ανθρωπιάς, αγάπης και δύναμης!

jf είπε...

Κουνούπι,
:)

JK,
γεια σου Σκρουτζάκο!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
Το "Ζητείται άνθρωπος" είναι μάλλον μια διαχρονική υπόθεση
Φιλί

phlou-flis,
!!!

jf είπε...

Phivos,
"αρκεί να πηγαίνει σχολείο"... ο δάσκαλος, να υποθέσω?? :))

"Ν'αγοράζει κανείς λαχείο": με την έννοια να προκαλεί κι ο ίδιος τις ευκαιρίες εμφάνισης ενός 'καλού δασκάλου'.

Newton,
Καλά κατάλαβες Νιούτον...
Η δασκάλα -20 χρονών τότε- είχε κι η ίδια προβλήματα όρασης.
Χρειάζεται κανείς να βάζει στοίχημα με τον εαυτό του για να πετύχει

marianaonice είπε...

Πολύ όμορφη παρουσίαση.
Ενδιαφέρον πράγματι! και αληθινό το:
Ο κατάλληλος ‘δάσκαλος’ στην κατάλληλη στιγμή· μπορεί ν’ αλλάξει τη ζωή σου όλη… να εύχεσαι μόνο να είναι προς το καλύτερο…

Καλές γιορτές!
:))

jf είπε...

marianaonice,
ευχαριστώ mariana!
Καλές γιορτές και σε σένα εύχομαι!!

habilis είπε...

Ομορφο post !

Αν και ο καμβάς στο στόρι έχει ξεφτυλιστεί πολλάκις στον αθάνατο ελληνικό κινηματογράφο με τους καλούς ήρωες και το θαύμα του χάπι έντ που η τυφλή Μάρθα Βούρτση βλέπει στο τέλος.

Μέχρι και ο Λαρς Φόν Τρίερ χρησιμοποίησε τον ίδιο καμβά στο "Χορεύοντας στο σκοτάδι".

jf είπε...

habilis,
χωρίς το απαραίτητο χάπι δεν τελειώνει ο ελληνικός κινηματογράφος :))


Skroutz,
Χαρούμενα Χριστούγεννα να περάσεις JK!

Skouliki είπε...

σου ευχομαι καλες γιορτες με πολλα χομογελα και ευτυχια

jf είπε...

Skouliki,
Καλές γιορτές σκουληκάκι με υγεία!

habilis είπε...

Mε γειά την ανακαίνιση στο μαγαζί .

habilis είπε...

Χρόνια πολλά , με υγεία και πάντα με ευχάριστες εκπλήξεις !

KitsosMitsos είπε...

Φωτεινό παράδειγμα για κάθε δάσκαλο...