Ως άλλος Αιγέας...

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη...
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν
ακόμη ...

Γιώργος Σεφέρης

 Ναι, ήταν ωραίο το Σούνιο...
Ως άλλος Αιγέας εξορμήσαμε προς το νοτιότερο άκρο της Αττικής
το καράβι ν' αγναντέψουμε...

Και το ασημένιο της θάλασσας και τ' ουρανού στην εσχατιά της Αττικής

Και το αρχαίο του Ναού του Ποσειδώνος...

...που μοιάζει να συνδέει Ουρανό, Γη και Θάλασσα

Και πόσο ταιριαστός ο περιβάλλων χώρος!

Οι πύλες ανοιχτές και το ανηφορικό πλακόστρωτο μας οδηγεί...

...εκεί όπου οι αρχαίοι Έλληνες...

...λάτρευαν τον Ποσειδώνα...

...το Θεό της Θάλασσας.

Ο μεγαλόπρεπος ναός κτισμένος από μάρμαρο Αγριλέζας χτίστηκε στην κορυφή του βράχου, ενώ ίχνη του ναού της Σουνίας Αθηνάς σώζονται παραδίπλα σε χαμηλότερο λόφο.

Καβοκολόνες ονόμασαν το μέρος οι ναυτικοί.

Απ' τις 34 ο χρόνος κράτησε μόνο τις 15...

 

Μα ο Θεός Ήλιος δείχνει τα δόντια του κι ο Αέρας μαστιγώνει.
Ώρα για ένα ζεστό ρόφημα...

Ανυπότακτος ο βράχος στο ακρωτήρι του Σουνίου
σαν πέτρινο καράβι μες τη θάλασσα
συνδέεται απ' τη μυθολογία με τον τραγικό χαμό του Αιγέα.
Ο γιος του, Θησέας, εξόντωσε το Μινώταυρο
και έσωσε τους νέους και τις νεανίδες που προορίζονταν ως βορά,
μα ξέχασε να ανεβάσει τα άσπρα πανιά στο καράβι, σημάδι της νίκης.
Κι ο πατέρας του γκρεμοτσακίστηκε και πνίγηκε.
Αιγαίο ονομάστηκε το πέλαγος που ανοίγεται απ' το Σούνιο.

Ήταν ωραίο το Σούνιο...

Το καράβι θέλαμε ν' αγναντέψουμε, του Θησέα,
που με 2010 ευχές φορτωμένο, ξεκίνησε πριν μερικές μέρες το νέο του ταξίδι...
Κι ο Θησέας, κάθε χρόνο παλεύει να σώσει τη Αθήνα
απ’ το βαρύ φόρο που τρώει τα παιδιά της
Τότε τα είχε καταφέρει…

Τώρα ένα μόνο είναι σίγουρο…
πως εξόντωσε και τον 2009ο Μινώταυρο
κι έτσι το γκρεμοτσάκισμά μας απ’ τους βράχους του Σουνίου...
...αναβάλλεται!