Η Δανάη διορίστηκε ημερομίσθια στο Δήμο με βαθμό καθαρίστριας Γ' τάξεως, αποσπασμένη στη Βιβλιοθήκη. Τούτο έγινε το '42, όταν στενέψανε τα πράματα και σταμάτησαν οι μεταφράσεις από ξένες γλώσσες.
Βγήκε μια είδηση κι έλεγε πως ο Δήμος παίρνει ημερομίσθιους. Ούτε χαρτιά, ούτε απολυτήρια χρειάζουνταν, ούτε τίποτα. Έφτανε ένας βουλευτής ή κάποιος άλλος με όνομα να σε συστήσει και σε κρατούσαν χωρίς άλλη κουβέντα. Στο αναγνωστήριο που θα εργαζόταν βρήκε κι άλλους πολλούς νεοδιορισμένους σαν κι αυτήν, οι περισσότεροι μορφωμένοι. Όλοι τούτοι δεν έκαναν καμιά δουλειά. Κάθουνταν στις καρέκλες και ή κουβέντιαζαν ή διάβαζαν ή χάζευαν μέσα από τα τζάμια το αντικρινό μπορντέλο της οδού Σωκράτους. Όσοι νύσταζαν, δεν είχαν παρά να γείρουν την καρέκλα στα πισινά της πόδια, ν' ακουμπήσουν στον τοίχο κι αρχινούσαν το ρουχαλητό.
Άνθρωποι και Υπεράνθρωποι
Γαλάτεια Καζαντζάκη
Εκδόσεις Καστανιώτη
Αθήνα 2007
Clopyright: Σταχυολογήματα
7 σχόλια:
Μια άλλη εποχή. Που τη 'λουζόμαστε' εμείς σήμερα..
Εκτός από το γεγονός ότι τη λουζόμαστε μή[ως την διαιωνίζουμε λιγάκι????
Σαν να μην πέρασε ουτε μία ημέρα .
*
Αθάνατο Ελληνικό ρουσφέτι.
...Το γνώριμο είναι και ασφαλές??.......
Τηρούντων των αναλογιών δεν είμαστε και τόσο μακριά...
roadartist & Mariela & habilis
Σαν να ήταν χθες... που λέει και το άσμα
rain,
νάμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα το σχόλιο :)))
Phivos,
μόλις 68 χρονάκια...
δε φαντάζομαι να υπονοείς πως αυτό γίνεται και σήμερα; Απαπαπα!!!
Δημοσίευση σχολίου