Βούδα ή Πέστη ?

Άλλη μια πόλη διχοτομημένη... αυτήν όμως θα τη ζήλευες! Το υδάτινο τείχος  του Δούναβη τη χωρίζει στη Βούδα -την παλιά μεγαλόπρεπη και ήσυχη περιοχή πάνω στο λόφο με πολλά αξιόλογα μνημεία- και την Πέστη -την σύγχρονη και νυκτερινή που συγκεντρώνει την οικονομική ζωή της πόλης. 

Η Βουδαπέστη -πρωτεύουσα της Ουγγαρίας- ήταν ο πρώτος απ’ τους τρεις προορισμούς αυτού του ταξιδιού· Πράγα και Βιέννη οι άλλοι δύο. Το JF-tour την περίοδο εκείνη ταξίδεψε με group οργανωμένου ταξιδιωτικού γραφείου, καθώς δεν είχε ακόμη ανοίξει τα δικά του φτερά. Ωστόσο, τα πρώτα σπέρματα αυτονόμησης είχαν από τότε διαφανεί…

Φτάνουμε στο Park Hotel, δίπλα στον ανατολικό σιδηροδρομικό σταθμό Keleti, πολύ... μα πάρα-πολύ νωρίς το πρωί…

…τόσο που χρειάζεται αναμονή 5-6 ωρών μέχρι να ετοιμαστούν τα δωμάτια. Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Η reception του ξενοδοχείου, μη μπορώντας να ηρεμήσει το μαινόμενο πλήθος, ακούει τα εξ’ αμάξης εις την ελληνικήν. Η ελληνο-ουγγαρέζικη σύρραξις μόλις έχει ξεσπάσει…

Κατά την κρίσιμη τούτη στιγμή, η JF-ομάδα αποφασίζει τη μεγάλη απόδραση.

Παίρνει των ομματιών της κι ένα σακίδιο επ' ώμου και περιηγείται μόνη της στην Πέστη.

Άδεια η πόλη, καθώς η ζωή θα ξεκινούσε μετά τις 10 το πρωί. Το ρολόι σε μια από τις προσόψεις Art Nouveau της Στοάς Παρισίων, βεβαιώνει του λόγου μου το αληθές: 6:10

Η υποδοχή είναι εγκάρδια...

...έως πολύ θα έλεγα!

Τα Δίδυμα Μέγαρα Klodild σε όψιμο Art Nouveau ρυθμό, μας ανοίγουν το δρόμο

Μια προσευχή στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας [St. Mary Church], για να μη χαθούμε

Τυχαία η περιδιάβασή μας με εικόνες όμορφες...

...γεμάτες χρώματα

Μα η ώρα περνά, η κοιλιά γουργουρίζει, η πλατεία άδεια, τα μαγαζιά κλειστά...

Και ναι! Το ζαχαροπλαστείο Gerbeaud-Haz στην πλατεία Vorosmarty, με τις πολυάριθμες αίθουσες, με έπιπλα εποχής και παλιά εργαλεία και σκεύη των μετρ της ζαχαροπλαστικής...

..είναι ανοιχτό!

Η ομάδα τρώει, πίνει, συσκέπτεται και αποφαίνεται:

Καλή κι η Πέστη, μα η Βούδα απέναντι φαντάζει καλύτερη!

Επί αιώνες ο Δούναβης χώριζε την Βούδα από την Πέστη. Μα σήμερα, γέφυρες συνδέουν τα δύο τμήματα της πόλης. Εντυπωσιακότερη όλων, η Γέφυρα των Aλυσίδων, τα άκρα της οποίας φυλάσσονται από δύο μεγάλα πέτρινα λιοντάρια...

...τα οποία ούτε μιλάν' ούτε λαλάν' καθώς δεν έχουν γλώσσα, αφού ο γλύπτης δεν πληρώθηκε και ...αρνήθηκε να τελειώσει τη δουλειά του!

Εικόνες του Δούναβη απ' την αλυσιδωτή γέφυρα, απ' τη μεριά της Πέστης...

-πολλά από τα ποταμόπλοια είναι και εστιατόρια-

...και απ' τη μεριά της Βούδας.

Η συγκεκριμένη περιοχή λέγεται Συνοικία των Νερών

Η γέφυρα ιδωμένη απ' τη Βούδα καταλήγει στην πλατεία Clark Adam...

...όπου ένα τελεφερίκ ανεβάζει τους επιβάτες στον Λόφο του Κάστρου.

Αν έχετε υπομονή περιμένετε στην ουρά...

Εμείς, αντικρύζουμε το υπέροχο Κάστρο με τον παραδοσιακό τρόπο

Ο Προμαχώνας των Ψαράδων... εικόνες μιας άλλης εποχής, με ατμόσφαιρα μεσαιωνική

...

Όπου νάναι θα βγει κι ο ιππότης του παραμυθιού

Το βασιλικό ανάκτορο - Ο Πύργος της Μαρίας Θηρεσίας

Ο Προμαχώνας των Ψαράδων, σε νεορωμανική αντίληψη.

Το έφιππο άγαλμα του βασιλιά Στεφάνου Α'

Ο Ναός του Ματθία χρονολογείται από το 1255. Είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Παναγίας. Ονομάζεται και εκκλησία της στέψης, αφού σ' αυτή νομιμοποιούνταν οι μονάρχες της Ουγγαρίας, φέροντας το στέμμα του Αγ.Στεφάνου.

Μια άλλη όψη του Δούναβη και της Πέστης

Το επιβλητικό Κοινοβούλιο στην Πέστη, τρίτο σε μέγεθος ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, μετά απ' της Γερμανίας και Αγγλίας

Με τις όμορφες εικόνες στο σακίδιο αρχίζει η κατάβαση, καθώς οι ώρες περνούν.

Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο όπου μας περιμένει μια έκπληξη: οι συνταξιδιώτες μας βρίσκονται ακόμη καθηλωμένοι στο σαλόνι του ξενοδοχείου ψυχικά εξουθενωμένοι! Έχουν χάσει πολλά, αφού την περιδιάβαση από Πέστη προς Βούδα θα την γευτούν μόνο απ' το πούλμαν. 

Οι αποσκευές μας περιμένουν... όπως και η τραπεζαρία του ξενοδοχείου έτσι όπως φαίνεται -κάτοψη- απ' τα δωμάτιά μας

Η απόδραση εστέφθη με επιτυχία!