Μεταξύ δημιουργίας και... τρέλας!

Η δημιουργία...

Κάποιος, κάπου, κάποτε, κάτι μου είπε για τα αγάλματα που κοσμούν την Ακαδημία των Αθηνών·  έτσι βρέθηκα ένα πρωινό απέναντί τους να τα φωτογραφίζω.

-Για κατέβασε τον Απόλλωνα και βάλ’ τον να περπατήσει, λέει ο Γιαννούλης Χαλεπάς στην ανιψιά του Ειρήνη που του επαινούσε τα στημένα στις κολώνες αγάλματα της Αθηνάς και του Απόλλωνα.

-Εγώ δεν κάνω κουτσούς Απόλλωνες!, φαίνεται να ξανάπε για τον γλύπτη Λεωνίδα Δρόση, έργα του οποίου κοσμούν την Ακαδημία, μεταξύ αυτών και τα περί ου ο λόγος.

Η δεξιά κνήμη του Απόλλωνα της Ακαδημίας είναι δυσαναλόγως μακρύτερη από την αριστερή. Αντί ο γλύπτης να τοποθετήσει στο πίσω μέρος της βάσεως του αγάλματος ένα μικρό βάθρο [πέτρα, κύβο ή κάτι άλλο] και να στηρίξει το εκτεινόμενο προς τα πίσω δεξί πόδι του γλυπτού, διατηρώντας έτσι τις αναλογίες του, προτίμησε να μακρύνει την κνήμη. Και από μεν την οδό Πανεπιστημίου το σφάλμα δε γίνεται αντιληπτό λόγω του ύψους αλλά από την πίσω πλευρά της οδού Ακαδημίας γίνεται ολοφάνερο. Έργα όμως μεγάλων καλλιτεχνών δεν παρουσιάζουν τέτοιες ατέλειες... [απόσπασμα απ' το βιβλίο: Η Ζωή ενός Μεγάλου, Γιαννούλης Χαλεπάς]

Ο... κουτσός Απόλλωνας...             

...και η Αθηνά [που, φαίνεται, την έσωσε ο χιτών]

Δεν παίρνω κι όρκο, μα τείνω να πιστεύω πως τόσο ο σκεπτικός Σωκράτης... 

...όσο και -λιγότερο- ο μαθητής του, Πλάτωνας... 

...έλαβαν πολύ σοβαρά τα λεγόμενα του Χαλεπά και γύρισαν την πλάτη στους δύο Θεούς!
 

Η τρέλα...

Τι κοινό να έχουν άραγε, ο Γ. Χαλεπάς με τους: R. Schumann, Γ. Βιζυηνό, J. Nash, Μ. Μητσάκη, V. Gogh, Μ. Οικονόμου, Tchaikovsky, JamanFou ( ! :))) και τόσους άλλους?
Πέραν του ότι κατοικούν όλοι εν τόπω χλοερώ κι εν τόπω αναψύξεως… (η τελευταία κατοικοεδρεύει στον παράδεισο των Αθηνών), απαξάπαντες είναι μεγάλοι δημιουργοί, διάνοιες, ιδιοφυΐες, μεγαλοφυΐες, με μία -τουλάχιστον- δόση παράνοιας, τρέλας ή σχιζοφρένειας. Συχνά δεν εργάζονται για την εποχή τους, μα αποθεώνονται απ’ τις επόμενες γενιές· ενίοτε παρεξηγούνται και χλευάζονται απ’ τους συγχρόνους τους. Ασφαλώς δε μιλάμε για εκκεντρικότητες που λίγο-πολύ  ε μ ε ί ς  οι μεγαλοφυΐες  έ χ ο υ μ ε !!!
Διάνοια & τρέλα, πόσο να απέχουν άραγε… Είναι και τα δυο αυτό το κάτι που δε χωρά στην κοινή λογική, γιατί απλά την έχει υπερβεί...

...και το αναμεταξύ τους!

Θυμόμουνα, λοιπόν, πως χρόνια πριν, είχα κάνει έρευνα και συγκεντρώσει έναν ικανό αριθμό τέτοιων τρελών, αλλά πού την αποθήκευσα, δεν πήγαινε ο μυαλός μου. Εδώ, πλέον, δεν μιλάμε για διάνοια, αλλά για σκέτη άνοια! Κι όμως…

Του παρόντος ιστολογίου / blog μου, προϋπήρξε μία ιστοσελίδα / website, της οποίας την ύπαρξη είχα καταχωνιάσει στα ‘αγαπημένα’ του laptop μου –φτιαγμένη κι αυτή με αγάπη και ξενύχτια, καθότι η αγάπη θέλει θυσίες. Η κατασκευή και η όλη λειτουργία της ήταν, θυμάμαι, πολύ δύστροπη·  καμία σχέση μ' αυτήν του blog. Ωστόσο, έδινε νομίζω πολύ περισσότερες δυνατότητες κατασκευής αξιοπερίεργων σελίδων. Τώρα πια δε θυμάμαι πώς ανεβάζει κανείς αρχεία και προσθέτει σελίδες, οπότε δε μπορώ να επέμβω, ούτε να διορθώσω ούτε να συμπληρώσω τι. Βρήκα, λοιπόν, ανάμεσα στις σελίδες της, αυτό που ζητούσα: κλικ  Μεταξύ δημιουργίας και… τρέλας!

ΥΓ

Αν επιθυμείτε να εγγραφείτε στους καταλόγους, παρακαλώ επικοινωνείστε μαζί μου...  κάτι θα κάνω    κ α ι    για σας...