...της μαστούρας!

Ακούγοντας για πισωγύρισμα στη δραχμή, έχωσα τ’ ακροδάχτυλά μου στο δαφνέλαιο εισπνέοντας ταυτόχρονα τις αναθυμιάσεις, και τα έφερα κοντά στη μύτη μου να μαντέψω τα μελλούμενα· ευρώ ή δραχμή?

Κι έτσι… μαστουρωμένη, άρχισα τις έρευνές μου.

Και όσο εγώ μύριζα τα νύχια μου, μια Αμαζόνα με υποδέχτηκε στην είσοδο
του κήπου του Ιλίου Μελάθρου, μυρίζοντας τις… μασχάλες της!!! :)

Ανέβηκα τα σκαλοπάτια του τριώροφου κτηρίου -έργο του γερμανού Ernst Ziller- που υπήρξε μία από τις ωραιότερες οικίες μες την καρδιά των Αθηνών στα τέλη του 19ου αι. Εντυπωσίαζε με την επιβλητική αρχιτεκτονική του και ταυτόχρονα υποδήλωνε την εκκεντρική προσωπικότητα του πρώτου ιδιοκτήτη του, του γερμανού Heinrich Schliemann, του ανασκαφέα της Τροίας [το αρχαίον Ίλιον] και των Μυκηνών. Η διακόσμηση είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και εκφράζει το μεγάλο πάθος του Σλήμαν για την αρχαιότητα. Οι τοιχογραφίες αναπαράγουν θέματα από τις πομπηιανές κατοικίες, που η ανακάλυψή τους είχε εντυπωσιάσει όλη την Eυρώπη. Επιλεγμένα αποσπάσματα αρχαίων συγγραφέων, από τον Όμηρο, τον Hσίοδο, τον Πίνδαρο, τον Λουκιανό κ.ά. είναι γραμμένα στους τοίχους, εκφράζοντας την ιδιαίτερη αγάπη του Σλήμαν για την αρχαιοελληνική γραμματεία. Τα ψηφιδωτά δάπεδα κατασκευάστηκαν από ιταλούς ψηφοθέτες και παρουσιάζουν αντικείμενα που βρήκε ο Σλήμαν στις ανασκαφές του ή θέματα εμπνευσμένα από αυτά.

Ιδού το έμβλημα της οικογένειας: ΕΣ [Ερρίκος Σλήμαν]

Ο πρώτος όροφος εξυπηρετούσε την κοινωνική ζωή της οικογένειας Σλήμαν·

αίθουσα δεξιώσεων, λογοτεχνικό σαλόνι, τραπεζαρία.

Ο δεύτερος όροφος φιλοξενούσε την ιδιωτική ζωή της οικογένειας·
η βιβλιοθήκη, τα γραφεία, τα υπνοδωμάτια.


Σ’ αυτό το κτήριο στεγάζεται το Νομισματικό Μουσείο.
Στις αίθουσες εξιστορείται η γένεση και η διάδοση του νομίσματος
στον αρχαίο ελληνικό κόσμο καθώς και τα διεθνή νομίσματα.
Το νόμισμα στον Ρωμαϊκό, Βυζαντινό, μεσαιωνικό κόσμο
μα και στον νεώτερο και σύγχρονο.




Εδώ, λοιπόν, ήρθα να ξαναθυμηθώ τη δραχμούλα…

με τις δεκάρες της…


…και να την βάλω στη ζυγαριά με το ευρώ.


Με έκπληξη είδα πως αν είχαμε σήμερα τη δραχμή,
η ισοτιμία της με το ευρώ θα ήταν 1 € = 1500 δρχ !

Η είδηση με κατακεραύνωσε και εξήλθα του μεγάρου...
Παρέα με τα πήλινα αντίγραφα αρχαιοελληνικών γλυπτών…

…και τον Οινοχόο Σάτυρο του Πραξιτέλη [στο βάθος]

...αναζήτησα καφεδάκι στο πίσω μέρος του κήπου,
όπου κάποτε ξεχώριζε για την ποικιλία και τον πλούτο της χλωρίδας του.
Κάποτε επίσης υπήρχε στάβλος για τα άλογα καθώς και χώρος
για τη στάθμευση άμαξας.
Εδώ πάρκαρα κι εγώ... για ν' αποφανθώ περί του ευρώ ή της δραχμής.


Μα με τον αχνιστό ελληνικό καφέ άρχισα να συνέρχομαι
από την επήρεια του δαφνέλαιου
και πλέον δεν θυμόμουνα το λόγο της επίσκεψής μου.

Τότε έπιασα με τ’ ακροδάχτυλά μου το άδειο φλυντζάνι του καφέ
και το έφερα κάτω απ' τη μούρη μου να μαντέψω τα μελλούμενα...