Μύδια, Μήδεια, Μίδεια…

Μύδια: σαγηνευτικά σαγανάκια, τηγανητά, αχνιστά, μαύρα μαλάκια που τρώγονται, μα πρόσεχε πριν τα εμπιστευτείς…

Μήδεια: δεν τρώγεται με τίποτα η μυθολογική βασιλοπούλα πλην μάγισσα και τεκνοκτόνος. Καθόλου μην την εμπιστεύεσαι!

Μίδεια:  Πιστεύοντας πως ήταν τυπογραφικό λάθος, έβρισα αυτόν που την τοποθέτησε ως επωνυμία του 'καφέ' του. Την αγνοούσα με το ιώτα της, μα χάρηκα για τη γνωριμία. Εμπιστευτείτε την για ένα καφεδάκι… εκεί… στην τοποθεσία Κρύα της Λιβαδειάς ή Λεβάδειας ή Λειβαδιάς ή… Μίδειας, που ήταν και η αρχική ονομασία της.  

Επισκέφθηκα πρόσφατα τη Μίδεια -άλλως Λιβαδειά-
σκοπεύοντας να προσφύγω στο Τροφώνιο Μαντείο
να μάθω τα μελλούμενα.

Περπάτησα στους άδειους πεζόδρομους....

Συναπαντήθηκα όλως τυχαίως με τον Έρκυνα ποταμό...

...και πήρα το δρόμο προς...

...την τοποθεσία Κρύα!


...με τα δέντρα και τα νερά της

...μια όαση στη ζεστή Λιβαδειά.

Κάτω απ' τα τεράστια πόδια του γίγαντα πλατάνου...

...ξαποσταίνει η πέτρινη Δανάη.

Κι ο παλιός νερόμυλος αντίκρυ μου χαϊδεύει τ' αυτιά...

...κουβαλώντας στις πλάτες του ιστορίες χρόνων.

Οδεύοντας προς το Μαντείο, λοιπόν...

...αντίκρισα αυτοπροσώπως τη νύμφη Έρκυνα στον ομώνυμο ποταμό.

Στα νερά της πηγής της έρχονταν να λουστούν οι πιστοί

πριν ζητήσουν χρησμό απ' το μαντείο του Τροφώνιου

Κι εκεί που ετοιμαζόμουν για το λουτρό...
μ' έπιασε βροχή στο δρόμο...

Κι αντί για το Τροφώνειο Μαντείο,

βρήκα καταφύγιο στο Τροφώνιο Ωδείο της Λιβαδειάς!
 

Οι νότες έντυσαν υπέροχα τις όμορφες εικόνες του μυαλού μου 

Μαθητές κι εξεταστές έφυγαν ευχαριστημένοι :)

Ποιος νοιάζεται για τον χρησμό πια...