 |
| Κάπου στη Βρέμη... |
 |
| Φασολιές... |
 |
| και λάχανα |
Χειμώνα-καλοκαίρι έστεκε καταμεσής του περβολιού και τα πόδια του μούδιαζαν από την ακινησία και την ορθοστασία, η παγωνιά και η υγρασία του χειμώνα διαπερνούσε τη ραχοκοκαλιά του, και η κάψα του καλοκαιριού ανελέητα το κτυπούσε κατακούτελα.
Ώσπου με τα χρόνια... και παρακολουθώντας τους ανθρώπους, τα σκιάχτρα είδαν ομοιότητες μ' αυτούς. Φίλεψαν με τα πετεινά του ουρανού και ξέχασαν τον προορισμό τους. Πέταξαν τα κουρέλια και φόρεσαν κουστούμια. Απέκτησαν δικαιώματα, εξανθρωπίστηκαν και σήμερα έγιναν το φόβητρο των ανθρώπων. Ζουν ανάμεσά μας και δύσκολα ξεχωρίζουν... μα τα άχυρα εξακολουθούν να παραμένουν στο μυαλό και την καρδιά τους...
12 σχόλια:
Ουάου!Πολύ όμορφο κείμενο για τα άσχημα σκιάχτρα που ζουν ανάμεσα μας....και όμορφες φωτογραφίες!
Είσαι φοβερή!!! Πως τα πάντρεψες έτσι όμορφα;!!Ωραίο κήπο φτιάξανε,να τον έχει κανείς στην αυλή του!
"Ζουν ανάμεσα μας και δύσκολα ξεχωρίζουν"... και συνεχίζουν να τρομάζουν και να διώχνουν μακριά την ομορφιά και τα όνειρα...
Όμορφο. Να σαι καλά!
Tέλειο post !!!
και το τραγούδι του Δήμου !!!
antinetrino,
μερσί & μποκού
stalamatia,
είμαι καλή κουμπάρα! :)
Νάσια,
σ' ευχαριστώ! νάσαι καλά...
habilis X 2,
:)))
και το τραγούδι άπαιχτο!
διαβάζοντας τον τίτλο και μόνο ...σκιάχτηκα
Πολύ ωραίο κείμενο! Έχεις φαντασία κορίτσι μου!
phlou-flis
:))
Phivos,
είμαι φαντασμένη δηλαδή... :)
Καλησπέρα Ιωάννα , επιστρέφω μετά από μια μικρή απουσία μου και χαίρομαι που πέφτω πάνω στην καταπληκτική σου ανάρτηση με το υπέροχο κείμενο και τις όμορφες φωτογραφίες !!!!
Πως μεγαλώσανε όμως τα άτιμα. Είδες τι καλά που κάνει την δουλειά του;
ART-TRAVELLER,
καλωσόρισες και πάλιν!
Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου
KitsosMitsos,
εμ τόσα χρόνια παρακολουθεί... :)
Δημοσίευση σχολίου