13/12/10

Θέμα... γεύσης

Ι
Εμείς, συγγραφείς, ζωγράφοι, γλύπτες, αρχιτέκτονες, παθιασμένοι εραστές της ανέπαφης έως τώρα ομορφιάς του Παρισιού, διαμαρτυρόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις και όλη μας την αγανάκτηση, στο όνομα του παρεξηγημένου γαλλικού γούστου, της απειλούμενης γαλλικής τέχνης και ιστορίας, ενάντια στην ανέγερση, στην καρδιά της πρωτεύουσάς μας, του άχρηστου και τερατώδους πύργου του Άιφελ που οι λαϊκές κακές γλώσσες, συχνά έμπλεες σωστής κρίσης και πνεύματος δικαιοσύνης, έχουν ήδη βαπτίσει ‘Πύργο της Βαβέλ’.
…Πολλοί ήταν οι αρνητές των τεχνολογικών καινοτομιών της που καταφέρονταν κατά εκείνης της μαύρης, γιγάντιας καμινάδας, εκείνης της μισητής τσίγκινης στήλης δεμένης με μπουλόνια που σαν λεκές από μελάνι, θα άπλωνε στο Παρίσι την απαίσια σκιά της.
Εφημερίδα Le Temps, Παρίσι 1887
Η επικριτική επιστολή που υπέγραφαν Γάλλοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες [Αλέξανδρος Δουμάς υιός, Σαρλ Γκουνό, κά] για την ανέγερση του Πύργου του Άιφελ στο Παρίσι

Στο Παρίσι, αλλά και...
...στα Φιλιατρά Μεσσηνίας !
Φιλοτεχνήθηκε τον περασμένο αιώνα από τον καταγόμενο από τα Φιλιατρά γλύπτη,
Χάρυ Φουρνιέ (Φουρναράκης το αληθινό του όνομα)




ΙΙ
Το δυσανάλογο μέγεθος του γλυπτού έργου σε σχέση προς τον ταπεινό και ιδιαίτερα εμβληματικό ναό του Αγίου Νικολάου του Θαλασσινού [...] αναπτύσσει έντονα ανταγωνιστική σχέση προς αυτό.
Ο νυκτερινός φωτισμός του γλυπτού προβάλλει υπερβολικά την αστικού τύπου αισθητική του, ενώ το καθιστά ορατό από τον επίσης προστατευόμενο ναό της Παναγίτσας στη ΝΔ άκρη του λιμένα της πόλης της Αίγινας.

Το έργο, με την αιχμηρή του όψη λόγω υλικών και λόγω της οξείας προοπτικής του βράχυνσης σε άξονα κάθετο προς τις πολυγωνικές κορυφογραμμές της ράχης της νήσου Μονής, του Αγκιστρίου και των βουνών της Πελοποννήσου «εφορμά»  οπτικά και συμβολικά με ιδιαίτερα επιθετική διάθεση τόσο στον ίδιο το ναό του Αγίου Νικολάου του Θαλασσινού, όσο και στην ευρύτερη γραμμή του ορίζοντα, της οποίας ο τελευταίος αποτελεί μέρος και συνομιλητή με τους δύο χαρακτηριστικούς τρούλους του. Αυτή η διαφωνία ανατρέπει την αγλαή ευφορία του βλέμματος που έχει υπηρετήσει το ταπεινό αλλά τόσο σωστό αισθητήριο προηγούμενων γενεών.
Αίγινα 2010
Οι λόγοι της απορριπτικής επιστολής της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, μετά από αίτημα του Δήμου Αίγινας να τοποθετηθεί Η Πύλη της Αίγινας του Κωνσταντίνου Βαρώτσου στο λιμάνι
 






Κι ενώ ο Πύργος του Άιφελ στέκει εκεί αγέρωχος -παρά τις όποιες ενστάσεις της εποχής του- η τύχη της Πύλης του Βαρώτσου αγνοείται… Διάβασα πως είχε στηθεί στο λιμάνι της Αίγινας πριν από ένα χρόνο προτού καν παρθεί απόφαση απ’ την δημόσια υπηρεσία,
αλλά ‘ξηλώθηκε’ μετά την αρνητική της απόφαση.
Τα σχόλια, για το έργο αυτό καθαυτό αλλά και για την τοποθεσία του, μπορεί να διίστανται... αλλά το γραπτό της δημόσιας υπηρεσίας από μόνο του είναι ένα... ‘ποίημα’! :)


Περί της γεύσης -λατινικά gustus- άλλως γούστου
πολλά γράφτηκαν... μένω όμως σ' αυτό, ότι
το απαράδεκτο του χτες μπορεί να γίνει το αποδεκτό του αύριο.



Όλες οι φωτο είναι κλοπιράιτ από το διαδίκτυο

9 σχόλια:

Saq είπε...

Και ξεκινάω να διαβάζω και λέω "πάει τρελάθηκε". Την έπιασε ο πόνος για το παρίσι και τον Άιφελ. Δεν μας είπες όμως εσύ που είσαι κοσμογυρισμένη. Είναι όντως σαν μια τσίγκινη στύλη με μπουλόνια;

jf είπε...

Saq
δηλ. το πήρες πίσω ότι τρελάθηκα? χαχα!
Κοσμογυρισμένη δε με λες αφού δεν πήγα ακόμη a Paris! Μια ημερήσια εκδρομή με πήγανε όταν βρισκόμουν Βέλγιο, αλλά χιόνιζε και έκανε τόση παγωνιά, που τα είδα όλα σχεδόν μέσ' από το αυτοκίνητο. Όταν δε, περάσαμε από τον πύργο του Άιφελ, είχε ήδη νυχτώσει. Οπότε η απορία σου θα παραμείνει άλυτη

stalamatia είπε...

Τούτον τον πύργο του Αιφελ στην Ελλάδα είδα τον σήμερα το πρωί στη τηλεόραση πριν φύγω για τη δουλειά,τον λόγο της ύπαρξης του εδώ δεν τον κατάλαβα ακόμα.Και γω θέλω να πάω στο Παρίσι.Λαλεί να πεταχτώ στα Φιλιατρά τζιαι να μεν κάμνω τη δύσκολη;

MYSTELIOS είπε...

Ενδιαφέρουσα πολύ η ανάρτηση σου που προκαλεί μεγάλο προβληματισμό . Mου θύμησε το άγαλμα του Μακαρίου στον περίβολο της Αρχιεπισκοπής στην Λευκωσία και άλλα πολλά " όμορφα και άσχημα " που αλλοιώνουν το περιβάλλον και τον χαρακτήρα ενός τόπου. Σπουδαίο πράγμα η καλή αισθητική , σίγουρα η ανάπτυξη της εξαρτάται από την ανάλογη παιδεία ,πιστεύω πως είναι καιρός να αρχίσει να διδάσκεται σαν κανονικό μάθημα στα σχολεία μας !!!

Phivos Nicolaides είπε...

Τι έγινε τελικά η Πύλη του Βαρώτσου;

jf είπε...

stalamatia,
τι Λωζάνη τι Κοζάνη! καλή η ιδέα σου να πάμε στα Φιλιατρά, χαλεποί οι καιροί για Παρίσια.

ART-TRAVELLER,
Τι είναι 'όμορφο' ή 'άσχημο' τελικά είναι μεγάλη κουβέντα. Έχει να κάνει με τις εποχές και τους πολιτισμούς, και πολλές φορές το άσχημο συντείνει στην ομορφιά του συνόλου. Το δε γούστο 'εκπαιδεύεται'...


Phivos,
ειλικρινά, δεν γνωρίζω τι απέγινε η Πύλη. Η εφορεία ζήτησε να αλλάξει το σημείο τοποθέτησής της...

Νimertis είπε...

καλησπέρα... σήμερα ανταμώθηκα με τα ιστολόγιά σου και ομολογώ τα θαύμασα... αισθητική υψηλού επιπέδου αλλά και άποψη... την καλησπέρα μου...

habilis είπε...

Mε τους καλλιτέχνες δεν βγάζεις άκρη , με τους χορηγούς της τέχνης (οχι πάντα) χέστα και άστα .

Οι της Le Temps το 1887 δεν είναι προς θάνατο.
Πάντως από μηχανικής άποψης το έργο αντέχει.
Απο καλλιτεχνικής δεν λέω τίποτα γιατί θα σε γελάσω ?
Ο Φουρναράκης αν και είχε καλές προθέσεις αντέγραψε ότι μπόρεσε ο άνθρωπος.

Εδώ τα γλυπτά φεύγουν απο τον τόπο τους.
Ακόμα και ο Δρομέας έφυγε απο την Ομόνοια .

jf είπε...

nimertis,
καλησπέρα και καλώς ήλθες! Ευχαριστώ για τα όσα γράφεις αλλά νομίζω ότι υπερβάλλεις :))


habilis,
:))
Σε παραπέμπω στο σχόλιό μου προς τον art-traveller