8/12/11

Αναζητώντας τις ρίζες μου... [Κερύνεια 3]

κλικ στις φωτο για μεγέθυνση

Χαμένη στις ψηλές κορφές των Κερυνείων Όρων η Αρχαία Κερύνεια [της προηγούμενης ανάρτησης], επανιδρύθηκε, αιώνες μετά, στις πλαγιές του βουνού Κολοκοτρώνη με το όνομα Παλαιά Κερύνεια ή σκέτο... Κερύνεια. Για να την συναντήσεις περνάς απ' την Ελίκη, της οποίας, άλλωστε, υπήρξε η ακρόπολή της.  

 Καφεδάκι στην Ελίκη για ανασύνταξη των δυνάμεων και αναζήτηση πληροφοριών, 
που δυστυχώς ήταν ελάχιστες και συγκεχυμένες     
...όπως λιγοστοί ήταν και όσοι κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Ελίκης 
παρά το ηλιόλουστον της ημέρας.


Πρώτη επιλογή η [Παλαιά] Κερύνεια
 
  
 
Ανεξακρίβωτες πληροφορίες απ' τους λιγοστούς κατοίκους που συναντήσαμε στην Ελίκη, θέλουν ...Γερμανούς [;] να έχουν ανακαινίσει τα κατεστραμμένα απ' το σεισμό σπίτια
Διασχίζοντας το χωριό... 
ψυχή πουθενά!
 Ώσπου φτάσαμε στην, υπό ανάπλαση, πλατεία στο άλλο άκρο του χωριού
όπου συναντήσαμε δυο-τρεις εργάτες εν ώρα εργασίας. Οι πληροφορίες μας θέλουν την χρηματοδότηση για την ανάπλαση της πλατείας να έχει αναλάβει φορέας κυπριακός. Όντως, στοιχεία από το περιοδικό του κυπριακού δήμου Κερύνειας, αναφέρουν αδελφοποιήσεις του με το Δήμο Διακοπτού ή/και Αιγίου [προτού υπαχθούν στον Καλλικρατικό Δήμο Αιγιαλείας]. Επίσης, διάφοροι κυπριακοί φορείς έχουν ενισχύσει οικονομικά την πυρόπληκτη Αχαϊκή Κερύνεια και έχουν υιοθετήσει δημοτικό σχολείο στην Ελίκη
 
Το ενδιαφέρον για τις πιο πάνω κινήσεις υπάρχει εξαιτίας τόσο του ονόματος και των ιστορικών δεσμών με  την Αρχαία Κερύνεια όσο και των κοινών στοιχείων με τους νεότερους οικισμούς. Εδαφολογικά η Παλιά Κερύνεια μοιάζει με την κυπριακή, όπως επίσης και το έμβλημα του συλλόγου της: η Τριήρης για την Αχαϊκή και το αρχαίο πλοίο Κερύνειας για την κυπριακή.   



Χωμένες στα χαλάσματα και τις σκιές οι ρίζες μου. Κι εγώ εξακολουθώ να τις αναζητώ... κατηφορίζοντας προς την Νέα Κερύνεια, κομμάτι της Ελίκης που έχει παραχωρηθεί μετά από σεισμό.

Ο δρόμος βγάζει σε μια τεράστια αλάνα 
 ...με κύριο κτίσμα της, τους Ταξιάρχες, άλλο ένα κοινό στοιχείο με την Κερύνεια Κύπρου, η οποία έχει πολιούχο άγιο τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.
Η Νέα Κερύνεια ακόμη δομείται 
...ίσως γι αυτό δεν υπάρχει ψυχή να μας ευχηθεί το Καλό Ταξίδι




...κάτι σαν επιμύθιο

Μια κουβέντα τριβελίζει το μυαλό μου· μια παροιμία κυπριακή που μου θύμισε ο γέροντας πατέρας μου: Ο άθρωπος εν ο τόπος τζι ο τόπος γέρημος... Αλήθεια, τ’ ειν’ ο τόπος χωρίς τους ανθρώπους του; Ένα τοπίο έρημο· και τίποτ' άλλο...[;]

Ούτε ψυχής σκιά δεν συνάντησα στους πλατιούς δρόμους της Νέας Κερύνειας, μήτε στα στενά της Παλιάς και τα ανηφορικά μονοπάτια της Αρχαίας… Μου φάνηκαν τοπία έρημα, μελαγχολικά σαν τον απόηχο από μινόρε μελωδίες. Κι όσο πλησίαζα το παρόν, τόσο πιο απρόσωπη γινόταν η μορφή τους... 

Μονάχα εκεί ψηλά στην Αρχαία Κερύνεια σαν κάτι να πλανήθηκε στην ατμόσφαιρα… κάτι απροσδιόριστο κι ας είναι μόνο λείψανα μιας πόλης. Χωμένες βαθιά οι ρίζες της, οδήγησαν το πνεύμα μου στις κορφές του Πενταδάκτυλου… Ίσως να 'ναι αυτό που με κάνει να θέλω να επιστρέψω...



ΥΓ updated
Διαβάστε κάποιες πληροφορίες στο σχόλιο της louisa pap...





8 σχόλια:

MYSTELIOS είπε...

Μετά το υπέροχο οδοιπορικό αναζήτησης με τις πολύ ωραίες φωτογραφίες σου , μένω πολύ εντυπωσιασμένος από τα κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία που έχει το μέρος αυτό με την Κερύνεια της Κύπρου . Εκτός από το ίδιο όνομα , τα σύμβολα και την εκκλησία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ιδιαίτερη εντύπωση μου κάνει το φυσικό περιβάλλον που σίγουρα θυμίζει τις κατάφυτες πλαγιές του Πενταδάκτυλου πριν το 1974 !!!
Καλό βράδυ και καλή συνέχεια !!!

VAD είπε...

Τελικό συμπέρασμα,οι προγονοι της Jamanfou πήραν μέρος και στον Τρωικό πόλεμο:))

Meropi είπε...

Αχ βρε χωριανή μου! Χάσαμε την Κερύνεια μας και γυρεύουμε αλλού παρηγοριά...

jf είπε...

Αγαπητοί μου συνταξιδιώτες! Ευχαριστώ που με υπομείνατε στο οδοιπορικό μου :)

Όντως Στέλιο, υπάρχουν κοινά στοιχεία με την Κερύνεια μας... ωστόσο το συμπέρασμά μου το έχω ήδη καταθέσει και δεν γνωρίζω αν θα αλλάξω γνώμη σε μια δεύτερή μου επίσκεψη.
Το συμπέρασμά του όμως το έχει βγάλει κι ο VaD... ε ναι λοιπόν, εκτός από Κύπρια και Πόνδια είμαι και Τρωάς!! :))
Καλά τα λες Μερόπη, σε ξένες αγκαλιές γυρεύω παρηγοριά!

habilis είπε...

O άνθρωπος εν ο τόπος τζι ο τόπος γέρημος...

KitsosMitsos είπε...

Σωστή η παρατήρηση. Όσο για την αναζήτηση, πραγματικό οδοιπορικό. Εύγε.

luisa pap είπε...

καλησπέρα, είδα την ανάρτησή σας και είπα να σας γράψω. είμαι κύπρια, γεννημένη στην ελλάδα από πρόσφυγες γονείς. τώρα πώς τα έφερε η μοίρα... βρέθηκα να περνώ τα καλοκαίρια μου στην παλιά κερύνεια αιγίου... το σπίτι που δείχνετε δίπλα στην εκκλησία με την μουσταρδί καγκελόπορτα είναι του συντρόφου μου. το χωριό είναι όντως παρατημένο γιατί μετά από έναν σεισμό τη δεκαετία του 60 έπρεπε να μετοικισθεί λόγω κατολισθήσεων, για αυτό τους έδωσαν οικόπεδα στη νέα κερύνεια. είναι πολύ έρημο, 30 μόνιμοι κάτοικοι, το καλοκαίρι έχει λίγο περισσότερο κόσμο. πέρσι είχαν έρθει 2 ζευγάρια από την κύπρο, περαστικοί από την περιοχή, είδαν τις ταμπέλες και ανέβηκαν, ψάχνοντας και αυτοί να βρούν την κερύνειά τους. η πλατεία εγκαινιάστηκε το δεκέμβριο του 2012 και έγινε μεγάλη γιορτή, είχε πολλούς καλεσμένους, ακόμα και υπουργό από την κύπρο (ή εξωτερικών ή πολιτισμού, δε θυμάμαι). πάντως οι κάτοικοι του χωριού δεν κρατάνε από αυτά τα μέρη, μετανάστευσαν από τη στερεά ελλάδα πριν 200-300 χρόνια περίπου. οπότε λίγο δύσκολο να είναι απόγονοι των αχαιών...αν ξανάρθετε να μας επισκεφθείτε, στο σπίτι με τη μουσταρδί καγκελόπορτα, καλοκαίρι είμαστε πάντα εκεί. συνεχίστε την ωραία δουλειά στο blog σας! Λουίζα

jf είπε...

Ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες Λουΐζα! Σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση... Να είσαι καλά!