Πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια, ιατρική περίθαλψη, σχολεία και εκπαίδευση, κόστος διαβίωσης, περιβάλλον, πολιτισμός, κοινωνικές σχέσεις, συγκοινωνίες, γαστρονομία, ελεύθερος χρόνος και δυνατότητες ψυχαγωγίας & διασκέδασης, είναι κάποια στοιχεία του όρου ‘ποιότητα ζωής’.
Το πώς εκλαμβάνει κανείς την έννοια ‘ποιότητα ζωής’, μπορεί να είναι θέμα τόσο:
· υποκειμενικό, αφού αφενός αξιολογείται από το ίδιο το άτομο με υποκειμενικά κριτήρια και αφετέρου εξαρτάται από το τι καθορίζει η κοινωνία ως ‘ποιότητα ζωής’, όσο και
· αντικειμενικό, μιας και καθορίζεται και από εξωτερικούς παράγοντες και συνθήκες.
Ζητούμενα για την ποιότητα ζωής:
· Η συνειδητοποίηση της έλλειψης της. [Μετά την φράση «είναι θέμα γούστου», κάθε περαιτέρω επιχειρηματολογία χάνει κάθε ενδιαφέρον, μια και το γούστο του καθενός είθισται να αποτελεί έννοια αδιαπραγμάτευτη (ίδε προηγούμενο άρθρο)].
· Η αντίληψη των πραγματικών διαστάσεων της. [Η πρόοδος που συντελείται στο πλαίσιο των καταναλωτικών κοινωνιών -που είναι πρωτίστως κοινωνίες ποσότητας- δε συνεπάγεται και πρόοδο των δεικτών της ποιότητας της ζωής. Η ποιότητα προϋποθέτει και άτομα που να μπορούν να την αναγνωρίσουν ως τέτοια. Η απουσία μιας γενικότερης αισθητικής καλλιέργειας, ο εθισμός και η προσκόλληση σε μια καθημερινότητα που θεωρεί καλό το πολύ, λειτουργούν ως εμπόδια στη διάθεση του ατόμου για ποιοτική εκλέπτυνση].
· Η απαίτηση για την κατάκτηση της. [Προσδίδοντας στη ζωή μας: γνώση, ηθικοψυχοπνευματική καλλιέργεια, ιδανικά, αξίες, προτεραιότητες υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,κοκ].
Το πώς εκλαμβάνει κανείς την έννοια ‘ποιότητα ζωής’, μπορεί να είναι θέμα τόσο:
· υποκειμενικό, αφού αφενός αξιολογείται από το ίδιο το άτομο με υποκειμενικά κριτήρια και αφετέρου εξαρτάται από το τι καθορίζει η κοινωνία ως ‘ποιότητα ζωής’, όσο και
· αντικειμενικό, μιας και καθορίζεται και από εξωτερικούς παράγοντες και συνθήκες.
Ζητούμενα για την ποιότητα ζωής:
· Η συνειδητοποίηση της έλλειψης της. [Μετά την φράση «είναι θέμα γούστου», κάθε περαιτέρω επιχειρηματολογία χάνει κάθε ενδιαφέρον, μια και το γούστο του καθενός είθισται να αποτελεί έννοια αδιαπραγμάτευτη (ίδε προηγούμενο άρθρο)].
· Η αντίληψη των πραγματικών διαστάσεων της. [Η πρόοδος που συντελείται στο πλαίσιο των καταναλωτικών κοινωνιών -που είναι πρωτίστως κοινωνίες ποσότητας- δε συνεπάγεται και πρόοδο των δεικτών της ποιότητας της ζωής. Η ποιότητα προϋποθέτει και άτομα που να μπορούν να την αναγνωρίσουν ως τέτοια. Η απουσία μιας γενικότερης αισθητικής καλλιέργειας, ο εθισμός και η προσκόλληση σε μια καθημερινότητα που θεωρεί καλό το πολύ, λειτουργούν ως εμπόδια στη διάθεση του ατόμου για ποιοτική εκλέπτυνση].
· Η απαίτηση για την κατάκτηση της. [Προσδίδοντας στη ζωή μας: γνώση, ηθικοψυχοπνευματική καλλιέργεια, ιδανικά, αξίες, προτεραιότητες υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,κοκ].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου