Η ταχύτητα και τα χάσματά της

Κι όμως...

Αιώνας της τεχνολογίας, της εικόνας, της πληροφόρησης, της ενημέρωσης, της γνώσης…
Μα προπάντων της ιλιγγιώδους ταχύτητας των εξελίξεων και των ραγδαίων αλλαγών στην κοινωνία.
Τέτοιες ιλιγγιώδεις ταχύτητες, που ούτε οι σύγχρονοι δε μπορούμε να παρακολουθήσουμε!
Τόσο ραγδαίες αλλαγές, σε σημείο που οι συνεχόμενες πλέον γενιές, αποτυγχάνουν να έχουν κοινά -πόσο μάλλον να τα μοιράζονται.

Οι γενιές δε μετριούνται πια ανά εικοσαετίες (;) και τα επιτεύγματα δεν περιμένουν δύο γενιές για να εμφανιστούν.
Το κάθε τι θεωρείται ξεπερασμένο πριν καν προλάβει να αφομοιωθεί.

Έτσι, γίνεται δύσκολη η μετάδοση της γνώσης και της εμπειρίας της προηγούμενης γενιάς στην επόμενη,
ακόμη πιο δύσκολη η μετατροπή της γνώσης σε σοφία,
αλλά και η συνέχεια της κουλτούρας.

Χάσμα δε θεωρείται αυτό των γενεών μόνο, που άλλωστε έχει διαχρονική παρουσία.
Χάσμα -ίσως πιο οδυνηρό- είναι κι αυτό που δημιουργείται όλο και περισσότερο μέσα στην ίδια γενιά.

Κι όμως…