1/3/08

Καλύτερα ανωρθογραφυ, παρά...


Φωτογραφία του Loukas Louka.


I. Σκαλίζοντας μνήμες στα συρτάρια...

...βρήκα επιστολές της 80χρονης, τότε, γιαγιάς μου· ‘αγράμματη’ & ανορθόγραφη -‘έβγαλε δεν έβγαλε’ μια-δυο τάξεις του Δημοτικού σχολείου- συνέχισε όμως να διαβάζει και να γράφει μέχρι τα 96 της!



…δε χορταίνω να σας γράφω, αλλά δε μπορώ άλλο. Το μεν πνεύμα πρόθυμον η δε σαρξ μου ασθενής. Σας φιλώ όλους…


…δε μπόρεσα να 'μπω' στο Στάδιο των Αρετών της Καθαράς Δευτέρας. Είναι κρίμα, αλλά ήμουν άσχημα πολύ, όχι όμως και γκρινιάρα! Την 'έβγαλα' κάτω απ’ το πάπλωμα, νόμιζες πως δεν υπήρχε κανείς. Δόξα τω Θεώ…



…μη λυπάστε που δε σας βλέπω. Σας φέρνω κοντά μου με τα μάτια της ψυχής μου... 




Οι λέξεις από μόνες τους δεν είναι παρά μια παράθεση νεκρών γραμμάτων. Κι όμως κρύβουν μια δυναμική που παίρνει σάρκα και οστά μόνο απ’ την ανάσα και το πνεύμα εκείνου που τα γράφει ή λέει. Ορθογραφημένες ή μη, συντακτικά ορθές μέσα στην πρόταση ή όχι ανάμεσα σε σημεία στίξης, με σωστή εκφορά ή όχι…

Όπως άλλωστε κι ο φθόγγος· ένα μουσικό τονικό ύψος, που αποκτά νόημα σε παράθεση με άλλους φθόγγους, όταν διευθετηθεί μέσα στο χρόνο [ρυθμός] και στο χώρο [φόρμα] και οριοθετηθούν οι άλλες παράμετροί του [διάρκεια, ένταση, χροιά]. Θα ζωντανέψει όμως μόνο με την κατάθεση ψυχής του καλλιτέχνη.

Αν στέκεσαι στο γράμμα αγνοώντας την ουσία –τι εγκλωβισμός κι αυτός- τότε Γράψε Λάθος. Προτιμώ να είμαι… ανωρθόγραφυ.








II. Σκαλίζοντας την ποίηση…

Δεν φτάνει που ήσουν ερχομός θερμοκηπίων ενόχλησες και την ορθογραφία μου.
Κατ' επανάληψη λες, μ' έπιασες να γράφω συνδιαζω αντί για συνδυάζω
που σημαίνει συν-δύο, βάζω το ένα δίπλα στο άλλο
τα δυο μαζί ενώνω-το ζω το αφήνουμε απ' έξω για μετά, αν πετύχει ο συνδυασμός.
Δεν είναι λάθος φίλε μου. Είναι μια πρόωρη ανάπτυξη αδυναμίας.
Δείξε μου εσύ ένα ύψιλον που να κατάφερε ποτέ σωστά να μας ενώσει.
Συνδυασμοί πολλοί αλλά πόσοι γνώρισαν τη ρηματική του ζω απεραντοσύνη.
Απ' τη σκοπιά του καθενός η ορθογραφία.
Πάρε παράδειγμα τι κινητά που γράφεται το ψέμα.
Όταν εσύ το εξακοντίζεις προς τον άλλον σωστά το γράφεις μέσα σου, θαρραλέα.
Όμως όταν εσύ το δέχεσαι κατάστηθα τότε το γράφεις ψαίμα.
Ρωτάς από πού και ως πού γράφω τη συμπόνοια με όμικρον γιώτα.
Ποιος ξέρει θα με παρέσυρε η άπνοια ο ανοίκειος το ποίημα η οίηση
το κοιμητήριο η οικουμένη το οικτρόν και η αοιδός επιθυμία
απ' την αρχή να ξαναγραφόταν ο κόσμος.
Εξάλλου σου θυμίζω η συμπόνοια πρωτογράφτηκε λάθος από το Θεό.
Γράψε Λάθος, Κική Δημουλά



- Προτιμώ το συνδιαΖΩ παρά έναν συν-δυασμό χωρίς το ζω!

- Λάθθος! έκανα λάθθος!! [κι έτσι, έχω άλλοθι για το …ψαίμα μου]





12 σχόλια:

phlou...flis είπε...

Το διάβασα 2-3 φορές. Μια πρώτη ματιά σκόρπιες λέξεις, αλλά σπουδαία νοήματα που κυματίζουν ανορθόγραφα στο χαρτί, παίρνουν σάρκα και οστά, ξαναζωντανεύουν μνήμες, υγραίνουν τα μάτια. Ανάλαφρο το χώμα που τη σκεπάζει.

marianaonice είπε...

Κάτι τέτοια ανορθόγραφα γραμματάκια φίλη μου λαμβάνω από τα 6 μου χρόνια μέχρι σήμερα, από τη θεία μου την αγαπημένη (αδελφή της μαμάς μου) που έφυγε κοριτσάκι στην Αυστραλία και τώρα έκλεισε τα 75 της χρόνια... Παρά την ολοένα και χειρότερη ορθογραφία τους, για μένα είναι μοναδικά σωστά, μέσα στη ζωντάνια των συναισθημάτων και της πλέριας αγάπης, που ξεχειλίζει από αυτά... Με τα ξαδέλφια μου αλληλογραφώ στα Αγγλικά, όμως τα δικά της ορνιθοσκαλίσματα όταν τα δω δακρύζω.... Πριν δυο χρόνια βρέθηκα κοντά της και ήταν σαν να ήμουν με τη μάνα μου!!!
Πολύ δυνατό και αληθινό το κείμενό σου!!!
Καλή εβδομάδα.

Meropi είπε...

Τι μου θύμισες βρε συντοπίτισσα! Τέτοια γράμματα έπαιρνα κι εγώ από τη γιαγιά μου, ίσως λιγότερο ανορθόγραφα, γιατί τέλειωσε όλο το δημοτικό...
Και τι σύμπτωση. Κι εγώ θυμήθηκα την Κύπρο σήμερα. Πέρνα από το blog μου να δεις.
Καλό σου απόγευμα

jf είπε...

Phlou-flis
Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο…

Marianaonice & Meropi
Σαν τους Χιώτες πάτε, δυο-δυο :)) πολύ χαίρομαι για τη φιλία σας…

Λοιπόν, κράτησα πολλές τέτοιες επιστολές της γιαγιάς μου. Η αλήθεια, τότε που τις πρωτοδιάβαζα δεν έδινα και τόση σημασία. Τώρα όμως, δάκρυα μου προκαλούν και νοσταλγία…

Roadartist είπε...

Πολύ όμορφο ποστ.
Τα ανορθόγραφα γράμματα που έχεις κρατήσει..απο τη συγγενή σου είναι πραγματικά πολύ συγκινητικά. Και κάθεσαι και αναρωτιέσαι..αυτοί οι άνθρωποι δεν είχανε αξιωθεί λόγω της εποχής και των τότε καταστάσεων να μορφωθούν και ΌΜΩΣ είχανε φοβερές προσωπικότητες, ήθος και πραγματική καλλιέργεια την οποία δεν την συναντάς σήμερα ούτε σε καθηγητές πανεπιστημίου.
Δεν τα παραλέω, πραγματικά το πιστεύω αυτό.
Μέσα απο αυτές τις λέξεις..βγαίνει τόσο συναίσθημα, τόση αλήθεια που ειναι δύσκολο να την αγνοήσεις.. Τελικά αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ πλούσιοι!
Πολύ όμορφο και το ποίημα απο την αγαπημένη Δημουλά.
Καλό μήνα :)

jf είπε...

Roadartist
"Τελικά αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ πλούσιοι!"

Πάνω απ' όλα κρατώ αυτό...

Σ' ευχαριστώ & και καλό μήνα

Aggelos Spyrou είπε...

Η ιστορία κρύβεται σε ανορθόγραφα κείμενα, κίτρινα χαρτιά κρυμμένα σε συρτάρια. Μαζί τους κρύβονται και οι "λόγιοι", σε σφαλιστά σεντούκια.

Αφήνουμε τελικά τους ορθογράφους μέτριους να χαράζουν τους νέους δρόμους...

jf είπε...

aggelos spyrou

Ενδιαφέρον σχόλιο...
Σα να λέμε, το φάλτσο στην αρμονία του κόσμου δεν το δημιουργούν μήτε οι σοφοί μήτε οι ‘αγράμματοι’. Οι ημιμαθείς είναι το πρόβλημα και δυστυχώς είναι πάντα οι σολίστες της χορωδίας.

KitsosMitsos είπε...

Όμορφο το αφιέρωμα. Εύγε που το αναδεικνύεις.
Είναι απίστευτο πως αυτά τα φτωχικά γραπτά μένουν και δείχνουν τον πλούσιο εσωτερικό κόσμο.
Ανάλαφρο...

jf είπε...

Νάσαι πάντα καλά KitsosMitsos...

stalamatia είπε...

Πολύ συγκινητικό που κράτησες τα γράμματα της γιαγιάς σου.Τελικά είναι πολλά πράγματα στη ζωή μας ,μικροπράγματα θάλεγα που τα πετάξαμε και όμως έρχετε η ώρα ,μετά από χρόνια βέβαια που τα αναζητάμε.

jf είπε...

stalamatia
Έχεις δίκιο. Κάποιες φορές καταλαβαίνουμε την αξία τους πολύ αργότερα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.