Επεισόδιο Ι
Άνθρακες ο θησαυρός! αποφάνθηκαν μάλλον οι 'ειδικοί' και μανιακοί της όπερας που παρακολούθησαν την παράσταση του διάσημου Μεξικάνου τενόρου Rolando Villazón στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά φέτος τον Οκτώβριο. Φαίνεται πως ο κεφάτος Rolando ενημερώθηκε στο διάλειμμα της παράστασης για τα κακεντρεχή σχόλια, και αποφάσισε να δράσει...
Κάπου, λοιπόν, στο 2ο μέρος της παράστασης, εισβάλλει στη σκηνή φορώντας φανελάκι με τα εθνικά μας χρώματα, λευκό τζόκεϊ και με ένα μεγάλο κουτί μπίρα στο χέρι! Τρελιάρης, πετώντας έξω τη γλώσσα α λα κόμικς, μιλώντας με το κοινό, τραγούδησε κάποια κωμική όπερα. Μέχρι και αρκουδάκι έβγαλε από την κωλότσεπη και το πέταξε στην πλατεία, μέχρι την μπίρα άνοιξε και έπινε, μέχρι που ...ρεύτηκε θορυβωδώς! Το κοινό ενθουσιάστηκε, φώναζε, γέλαγε...
Δε γνωρίζω τι απ' τα παραπάνω είναι αληθινά, αλλά αν υποψιαστώ ότι όλο αυτό ήταν αυτοσχεδιασμός εμπνευσμένος από το ελληνικό κοινό του μεγάρου…
Πάντως, είναι απίστευτος στο video
Επεισόδιο ΙΙ
Για τον Joshua Bell, είχα γράψει σε κάποια ανάρτησή μου εδώ, πριν ένα περίπου χρόνο. Και για του τότε λόγου το αληθές, υπάρχει και το σχετικό video εδώ. Εν ολίγοις, είχε λάβει μέρος σε ένα εγχείρημα, παίζοντας ως πλανόδιος μουσικός σε κεντρικό σταθμό του μετρό στην Ουάσιγκτον [αυτός, ο κορυφαίος αμερικανός βιολονίστας, που τρεις μέρες πριν είχε αποθεωθεί σε μια του συναυλία] με σκοπό να καταγραφούν οι αντιδράσεις του κόσμου. Δυστυχώς τα συμπεράσματα ήταν οικτρά: η ρουτίνα είναι ανελέητη, χρόνος για ...χάσιμο δεν υπάρχει πια στη ζωή μας, δεν χωράει η μουσική και γενικά η τέχνη, αν δεν σερβιριστεί με την κατάλληλη συσκευασία...
Ήρθε, λοιπόν, για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ο Joshua να παίξει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αρχές Οκτωβρίου.
θα σας γελάσω αν έπαιξε μέσα στο μέγαρο ή μέσα στο μετρό του μεγάρου...
Άνθρακες ο θησαυρός! αποφάνθηκαν μάλλον οι 'ειδικοί' και μανιακοί της όπερας που παρακολούθησαν την παράσταση του διάσημου Μεξικάνου τενόρου Rolando Villazón στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά φέτος τον Οκτώβριο. Φαίνεται πως ο κεφάτος Rolando ενημερώθηκε στο διάλειμμα της παράστασης για τα κακεντρεχή σχόλια, και αποφάσισε να δράσει...
Κάπου, λοιπόν, στο 2ο μέρος της παράστασης, εισβάλλει στη σκηνή φορώντας φανελάκι με τα εθνικά μας χρώματα, λευκό τζόκεϊ και με ένα μεγάλο κουτί μπίρα στο χέρι! Τρελιάρης, πετώντας έξω τη γλώσσα α λα κόμικς, μιλώντας με το κοινό, τραγούδησε κάποια κωμική όπερα. Μέχρι και αρκουδάκι έβγαλε από την κωλότσεπη και το πέταξε στην πλατεία, μέχρι την μπίρα άνοιξε και έπινε, μέχρι που ...ρεύτηκε θορυβωδώς! Το κοινό ενθουσιάστηκε, φώναζε, γέλαγε...
Δε γνωρίζω τι απ' τα παραπάνω είναι αληθινά, αλλά αν υποψιαστώ ότι όλο αυτό ήταν αυτοσχεδιασμός εμπνευσμένος από το ελληνικό κοινό του μεγάρου…
Πάντως, είναι απίστευτος στο video
Επεισόδιο ΙΙ
Για τον Joshua Bell, είχα γράψει σε κάποια ανάρτησή μου εδώ, πριν ένα περίπου χρόνο. Και για του τότε λόγου το αληθές, υπάρχει και το σχετικό video εδώ. Εν ολίγοις, είχε λάβει μέρος σε ένα εγχείρημα, παίζοντας ως πλανόδιος μουσικός σε κεντρικό σταθμό του μετρό στην Ουάσιγκτον [αυτός, ο κορυφαίος αμερικανός βιολονίστας, που τρεις μέρες πριν είχε αποθεωθεί σε μια του συναυλία] με σκοπό να καταγραφούν οι αντιδράσεις του κόσμου. Δυστυχώς τα συμπεράσματα ήταν οικτρά: η ρουτίνα είναι ανελέητη, χρόνος για ...χάσιμο δεν υπάρχει πια στη ζωή μας, δεν χωράει η μουσική και γενικά η τέχνη, αν δεν σερβιριστεί με την κατάλληλη συσκευασία...
Ήρθε, λοιπόν, για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ο Joshua να παίξει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αρχές Οκτωβρίου.
θα σας γελάσω αν έπαιξε μέσα στο μέγαρο ή μέσα στο μετρό του μεγάρου...
5 σχόλια:
Στο video όντως είναι απίστευτος και όπως τον έκοψα δεν ήθελε και πολύ να κάνει όσα περιγράφεις.
Για το δεύτερο επεισόδιο άρχισα να σκέφτομαι τι θα γίνει στην Ελλάδα αν πάει στο μετρό κανένας δικός μας αλλά του μπουζουκιού...έρε λουλουδικό που θα πέσει!
η ρουτίνα είναι ανελέητη, χρόνος για ...χάσιμο δεν υπάρχει πια στη ζωή μας, δεν χωράει η μουσική και γενικά η τέχνη, αν δεν σερβιριστεί με την κατάλληλη συσκευασία...
Με κάλυψες απόλυτα!
Δεν έχω τίποτε άλλο να πω!
Υ.Γ. Άφησα σχόλιο και στο προηγούμενο αληθινό... ποστάκι σου!!
Καλή εβδομάδα!
Έτσι είναι. Μετά την... πορδή (μετά συγχωρήσεως), ήρθε η ώρα του ρευσίματος... Είσαι τρομερό παιδί. Μπράβο σου!
newton,
έτσι πιστεύω κι εγώ για τον τενόρο. Όσο για το άλλο, αυτό διαθέτουμε, αυτό θα δείξουμε
marianaonice,
μακάρι νάταν υπερβολή,αλλά...
phibos nicolaides,
χα!χα!χα!
φοβερή η παρατήρησή σου!!
"η ρουτίνα είναι ανελέητη, χρόνος για ...χάσιμο δεν υπάρχει πια στη ζωή μας, δεν χωράει η μουσική και γενικά η τέχνη, αν δεν σερβιριστεί με την κατάλληλη συσκευασία..."
υποκλίνομαι ........
Δημοσίευση σχολίου