Σκηνή Ι
Σ’ ένα μισοσκότεινο δωμάτιο συντάσσεις τη διαθήκη σου, φωτογραφίζεσαι για το νεκρικό πορτρέτο σου και προχωράς στη σκοτεινή ‘αίθουσα θανάτου’ με τα ανοικτά φέρετρα για να επιλέξεις το δικό σου! Φοράς το σάβανο, ξαπλώνεις στο φέρετρο, ένας θρηνωδός εναποθέτει στο στήθος σου ένα λουλούδι και κλείνει με το κάλυμμα το φέρετρο για 5 μόλις λεπτά που σου φαίνονται αιώνες…
Μακάβρια σκηνή… αλλά αυτόν τον τρόπο εφαρμόζουν στους υπαλλήλους τους μεγάλες εταιρείες στη Νότια Κορέα όπου το ποσοστό αυτοκτονιών είναι το μεγαλύτερο στον ανεπτυγμένο κόσμο σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΣΑ.
Τους στέλνουν, λοιπόν, για σεμινάρια … εικονικής κηδείας τους, με σκοπό, τον επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων στη ζωή τους και την αλλαγή θεώρησής της, ώστε να αποφύγουν τυχόν αυτοκτονίες.
Για γέλια ή για κλάματα; εξαρτάται από το πού βρίσκεται ο καθείς, εντός ή εκτός του φέρετρου...
Σκηνή ΙΙ
- Πώς πάει το καινούργιο σου σπίτι;
- Τρέχω, τρέχω και δε φτάνω, είμαι όμως στο τελευταίο στάδιο…
- Τρέξε, τρέξε να το προλάβω να το δω!! και βάζει τα κλάματα…
- Τρέχω, τρέχω και δε φτάνω, είμαι όμως στο τελευταίο στάδιο…
- Τρέξε, τρέξε να το προλάβω να το δω!! και βάζει τα κλάματα…
Βλέπετε, είναι κι αυτός στο τελευταίο στάδιο της …ζωής του! κι ας μην σκέφτηκε ποτέ την αυτοκτονία… Μελάνωμα, η πλέον επιθετική-θανατηφόρος νόσος του δέρματος αφού δίνει εύκολα μεταστάσεις σε άλλα όργανα του σώματος. Είναι αργά για να κάνει οτιδήποτε… ο άνθρωπος της διπλανής μου πόρτας...
Γι αυτόν, η σκηνή Ι δεν είναι καθόλου εικονική…
8 σχόλια:
Μια και είμαστε ακόμα εκτός φερέτρου, ας πούμε ένα ανέκδοτο να γλυκάνει η μακάβρια ατμόσφαιρα.
Πάει ένας άρρωστος στο γιατρό να πάρει μια δεύτερη γνώμη (πρώτη πήρε και δεν ήταν πολύ ελπιδοφόρα).
-Λοιπόν Γιατρέ μου υπάρχει θεραπεία???
-Η μόνη θεραπεία που μπορώ να σου προτείνω είναι αμμόλουτρα, απαντά ο Γιατρός.
-Και θα γίνω καλά με τα αμμόλουτρα???
-Όχι, απλώς θα αρχίσεις σιγά σιγά να συνηθίζεις το χώμα....
Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα από την παραμονή μου στην Νότιο Κορέα ήταν πως οι Κορεάτες έπιναν πάρα πολύ, γίνονταν στουπί στην κυριολεξία. Τώρα που μαθαίνω από σένα για τις αυτοκτονίες νομίζω καταλαβαίνω για πιο λόγο τόσος πολύς κόσμος έπινε έτσι...τόσο πολύ.Γειά.
Σκηνή Ι,Αμαν μωρέ,μη γρουσουζεύεις δεν τόχω σκοπό,δε μας πήραν δα και τα χρόνια! :))))
meropi,
χα!χα! έτσι, να πάρει μια γεύση...
antinetrino,
όλα έχουν την εξήγησή τους λοιπόν. Κι " όταν πίνει μια γυναίκα..." επίσης :))
Χαιρετώ σε
VaD,
μπα, εσύ θα ζήσεις πολλά χρόνια να ...ταλαιπωρείς τα Χαρτουμάκια! :))
Σκηνή Ι
Πρόβα τζενεράλε!! θα το έλεγα εγώ για το σκηνικό του θανάτου.
Σκηνή ΙΙ
Αθέλητα τελευταία παράσταση της ζωής!!
Και οι δύο σκηνές άριστα μαθήματα προς αποφυγή της αυτοκτονίας!!
Σοφό!!
Ωραίο το σχόλιο της @Μερόπης! Πολύ γέλασα!! :)))
Καλό μεσημέρι.
ή να με ταλαιπωρούν....:))))
Καλό βραδυ...
marianaonice,
σκηνή ΙΙ, ...κι είναι ένας άνθρωπος γεμάτος όνειρα και ζωή...
VaD,
Α! έτσ' !!
Γεια σας!!
Δε το πιστεύω..
Χίλιες φορές καλύτερη η ανεργία από να δεχτείς αυτό το πράγμα..
Δημοσίευση σχολίου