26/11/08

Ουκ εν τω ΕΥρω τω ΕΥ... *

Ουκ εν τω ΕΥρω τω ΕΥ ... μα όλοι για το ευρώ μιλάμε.
Απ’ τη μια το χρήμα που δε φέρνει την ευτυχία… Ε, δεν είμαι και τόσο σίγουρη πια· μπορεί να μη φέρνει την ευτυχία, φέρνει όμως τα ψώνια και όχι μόνο.
Απ’ την άλλη δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων… και από δέοντα άλλο τίποτα…
Νυν υπέρ πάντων ο αγών. Ου περί χρημάτων των αγώνα ποιούμεθα; Για ποιον αγώνα μιλάμε άραγε; Τέρμα η αποταμίευση. Για όσους είχαν την προνοητικότητα να αποκτήσουν ένα κομπόδεμα, ο αγώνας γίνεται για να μην συρρικνωθεί· οι υπόλοιποι αγωνίζονται για επιβίωση και μόνο.
Η οικονομική στενότης προκαλεί ένα βάρος ψυχοπλακωτικό. Τα δύο ομού και ομοθυμαδόν, συρρικνώνουν την ύπαρξή σου και τότε ψάχνεις να βρεις διεξόδους να ξεφύγεις από την εξαθλίωση πριν επέλθει η εξαΰλωση.
Δε λέω, καλό είναι οι φιλικές μαζώξεις πότε στο ένα σπίτι και πότε στο άλλο, αλλά κάποια στιγμή θα νιώσεις και την ανάγκη για μια έξοδο ηρωική σε κάποιο ταβερνάκι. Καλού-κακού κάνε μια κράτηση, μη βρεθείς σε τραπέζι ...αλλουνού και έχεις φασαρίες.
Δε χρειάζεται να ξοδευτείς πολύ· ακολούθησε τα βήματα του μεγάλου ΜποστΜια νύχτα στον Αιγάλεω.
Είπε να ξεσκάσει λιγάκι ο άνθρωπος απ’ την πολλή κλεισούρα και αφού μέτρησε τα λεφτά του και τα βρήκε ακριβώς 166,αποφάσισε να πάει στα μπουζούκια, στο κέντρον ΟΑΣΙΣ στον Αιγάλεω, καθότι ο Αιγάλεως είναι τοποθεσία ιστορική… Όταν, λοιπόν, ήρθε η στιγμή για την παραγγελία, διεξήχθη ο εξής διάλογος μετά της γυναικός του Μαρίας, που του διάβαζε το μενού:



- Tι έχει, Mαρία, το Kέντρον;
- Έχει 40, 45, 60.
- Δεν μου φαίνονται καλά.
- Eπίσης 36, 22, 18, 15.
- Φρεσκότερα μοιάζουν.
- Mήπως προτιμάς το 3; Αλλά δεν νομίζω ότι θα το φας...
- Tο τρώω. Πώς δεν το τρώω. Στο φαγητόν, ξεύρεις ότι δεν είμαι δύσκολος. Tι είναι;
- Kουβέρ.
- Tίποτε ενδιαμέσως χορταστικόν δεν έχει;
- Σαν τι θέλεις;
- Ξέρω γω. Mεταξύ 3 και 16, τόσα φαγητά υπάρχουν.
- Θέλεις ένα 8; Αλλά πάλι, έτσι σκέτο, πώς θα χορτάσης;
- Ας είναι σκέτο. Xωρίς σάλτσα, χορταίνω. Tι λέει; Mακαρόνια;
- Πορτοκάλι το τεμάχιον...
- Πήδα τα φρούτα κι ανέβα λιγάκι.
- Mα όσο ανεβαίνω, ανεβαίνουν κι εκείνα.
- Kρατήσου γερά απ' τον κατάλογο κι ανέβαινε σιγά-σιγά.
- 12.
- Mήλο θάναι. Ανέβαινε.
- 15.

- Eίμεθα στις μπανάνες.
- 22.
- Φαγητόν;
- Tυροί διάφοροι.
- Ανέβα προσεκτικά.
Και η κυρά-Μαρία, ανέβαινε προσεκτικά για να μην πέσει του... συζύγου.




Ολόκληρη η... Μια νύχτα στον Αιγάλεω του Μποστ, εδώ




...

* Τίτλος δανεισμένος απ’ τα περιεχόμενα βιβλίου του Φοίβου Νικολαΐδη. Ελπίζω να με συγχωρέσει που δε ζήτησα την άδειά του!
.
.

7 σχόλια:

Phivos Nicolaides είπε...

Μόλις διάβασα τον τίτλο ξαφνιάστηκα. Λέω, κάπου τον ξέρω!!! Σε συγχωρώ και σ' ευχαριστώ που σου άρεσε!

VAD είπε...

Αν και δεν τον πρόλαβα πολύ,τον ακολουθούσα πάντα,πχ Φαύστα,
αλλά φθάσαντος χειμώνος
και μη φθάσαντος βαπόρι,
απεβίωσεν ο νέος
και απέθανε η κόρη

Ηταν εκπληκτικό πνεύμα

Saq είπε...

Πραγματικά το να πας σε ταβεράκι έχει γίνει ηρωική έξοδος, πολύ επίκαιροι διάλογοι!

marianaonice είπε...

Μα που τα ανακαλύπτεις;;
Τρομερός ο Μποστ!!
Χωρίς αστεία πάντως πράγματι η έξοδος σε κέντρο διασκεδάσεως ή ταβέρνα πλέον είναι σαν να πήγαινες παλιά ένα ταξίδι!!
Έλα όμως που χρειάζεται κι αυτή για να ξεφύγεις από την εξαθλίωση και για να μην επέλθει η εξαϋλωση!!

jf είπε...

Phivos,
Ευχαριστώ!! Λέω να κάνω ένα post με κάθε σου τίτλο χαχαχα

VaD,
προσφάτως τον ανακάλυψα!
Η αποθέωση της σάτιρας και της ελληνικούρας!

Newton,
μόνο ηρωική; σωστό ολοκαύτωμα!

marianaonice,
επιβάλλεται ένας ...Αιγάλεως για τον καθένα που και που, δε νομίζεις!!

habilis είπε...

!!!
Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα λεφτά μας ?

KitsosMitsos είπε...

Έξυπνο! Ερέθισμα για περαιτέρω μελέτη, λοιπόν.