3/4/10

Κι η Επ-Ανάσταση θέλει την Τέχνη της!

Το Σύμπλεγμα του Λαοκόωντος ή Ο Λαοκόων και οι γιοί του

Bρίσκεται στο Μουσείο του Βατικανού και αποδίδεται στους Ρόδιους γλύπτες Αγήσανδρο, Αθηνόδωρο και Πολύδωρο, του 1ου π.Χ. αιώνα [175/150]. Βρέθηκε το 1506 μ.Χ. στη Ρώμη και θαυμάστηκε όσο κανένα άλλο την εποχή της Αναγέννησης και επηρέασε βαθειά τον Μιχαήλ Άγγελο, που ήταν παρών στην ανακάλυψη του έργου.
Το θέμα του από την αρχαία ελληνική μυθολογία: ο Λαοκόων -Τρώας ιερέας του Θυμβραίου Απόλλωνα- εναντιώθηκε στην μεταφορά του Δούρειου Ίππου μέσα στην πόλη της Τροίας. Μα άλλαι αι βουλαί των θεών. Ο Ποσειδώνας, που υποστήριζε τους Έλληνες, έστειλε δύο θαλάσσια φίδια και έπνιξαν τον Λαοκόωντα και τους γιούς του, Αντιφάντη και Θυμβραίο.

Ο Βιργίλιος στην Αινειάδα του όπου περιγράφει τη φοβερή σκηνή, βάζει τον Λαοκόωντα να λέει: Equo ne credite, Teucri. Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes, δηλαδή μην εμπιστεύεστε το άλογο, Τρώες. Οτιδήποτε κι αν είναι, φοβάμαι τους Έλληνες ακόμα κι όταν φέρνουν δώρα. Εξ ου και η παροιμιώδης φράση: φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας, αφού ο Λαοκόων τόλμησε να αμφισβητήσει την αγνότητα του δώρου των Ελλήνων. Αναρωτιέμαι αν και η άλλη γνωστή φράση: τους έζωσαν τα φίδια, προήλθε απ’ την ίδια ιστορία…
Το σύμπλεγμα του Λαοκόωντα με τις εκφραστικότατες μορφές του, αλλά κι αυτό καθ’ αυτό το σύμπλεγμα, είναι χαρακτηριστικά της ελληνιστικής τέχνης που δείχνει προτίμηση στην απεικόνιση των πιο δραματικών στιγμιότυπων. Τα κλασικά ιδεώδη, όπως η αντίληψη για την ομορφιά, σιγά-σιγά αλλάζουν. Η κλασική τέχνη -συμβολική, βαθύτερη και πιο συγκινητική- άπτεται ανθρώπινων θεμάτων και καθολικά παραδεκτών αξιών. Η χρήση του σώματος και της κίνησης για να εκφράσουν τη λειτουργία της ψυχής χωρίς να παραμορφώνεται η αρμονία του προσώπου, δίνει πλέον τη θέση της στο πρόβλημα της απεικόνισης μιας δραματικής πάλης με όλες της τις εντάσεις. Τα ατομικά αισθήματα αποκτούν μεγαλύτερη σημασία. Μέλημα του δημιουργού, η εκφραστική απόδοση του θέματος, η ερμηνεία της τραγικής σκηνής με όλες τις συναισθηματικές και σωματικές καταστάσεις των ηρώων. Το δράμα του ήρωα, δεν τον ταλαιπωρεί και ούτε αναρωτιέται για το 'γιατί' του δράματος…
Οι δημιουργοί του Λαοκόωντα, γνώστες της κλασικής φόρμας και σίγουρα προικισμένοι με ταλέντο και φαντασία, μπορεί να προσαρμόστηκαν στο πνεύμα της εποχής τους και να ξέφυγαν από την κλασική παράδοση, κατάφεραν όμως να αναδείξουν αυτό το, γεμάτο από εσωτερικό παλμό και δραματικότητα, έξοχο έργο από κάθε άποψη συνθετική και εκφραστική· ένα έργο, απλά… αριστουργηματικό!

Αυτό που συμβαίνει με την γλυπτική είναι θεαματικό:
το πώς μια ιδέα, που ο καλλιτέχνης συλλαμβάνει κι εγκλωβίζει
μέσα σ' έναν άμορφο ψυχρό ακατέργαστο μαρμάρινο όγκο
βρίσκει διέξοδο στο φως
και με την αφαίρεση του περιττού
τη μετουσιώνει σε εικόνα... τόσο ζωντανή!
ΈκΣταση!
Αν μπορούσαμε ν’ αντιγράφαμε την Τέχνη στη Ζωή μας...!
Να κάναμε ανάΣταση του λιτού και του όμορφου
που εγκλωβίστηκε μες τον άχρηστο όγκο γύρω και μέσα μας…
να κάναμε αντίΣταση κατά της έκΠτωσης των αξιών...
να κάναμε επανάΣταση για μια νέα Στάση Ζωής…
Αμήν!




Πανηγυρικός λόγος
ή
Λόγος για τα πανηγύρια
...υπό της Jamanfou

11 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εκεί κι αν χρειάζεται ...τέχνη
΄Ομορφα να περάσεις!
ΚΑΛH ANAΣTAΣΗ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

b|a|s|n\i/a είπε...

μα τι απίστευτο!! εκπληκτικό το πώς έχουν αποτυπωθεί οι κάθε λεπτομέρειες. του σώματος. της έκφρασης. και φαντάζομαι, καθότι και αδαής, ότι όλα αυτά γινόντουσαν χωρίς μοντέλα. απίστευτο!
καλή σου ανάσταση! αληθινά όμορφη! αληθινά αληθινή! αληθινά πολύχρωμη!
φιλιά πολλά!

jf είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ,
Καλή Ανάσταση Ιωάννα! και πασχαλινό φιλί


b|a|s|n\i/a,
κι όλ' αυτά με την αφαίρεση! μα δεν είναι φοβερό?
Καλή επΑνάσταση Βασίλη και φιλιά Αναστάσιμα :)

habilis είπε...

KATAΠΛΗΚΤΙΚΟ !
Είναι από τα έργα που θαυμάζεις την έμπνευση και τον ατέλειωτο μόχθο του δημιουργού καλυτέχνη.
Εχει ψυχή.
Αυτό το έργο έγινε σε μια εποχή που τα μέσα κατασκευής ενος γλυπτού ήταν σε καμία σχέση με τα σημερινά μέσα και γνώσεις.
Κάτι χάσαμε με την τέχνη στις ημέρες μας.


Χρόνια πολλά με δύναμη και εμπνευσμένα ποστ !

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Στο Βατικανό είχα πάει πριν από πολλά χρόνια και δεν θυμάμαι πολλά...

jf είπε...

habilis,
"Κάτι χάσαμε με την τέχνη στις ημέρες μας"... πολύ σωστά χαμπίλις!
Χρόνια πολλά κι ευχαριστώ για τα σχόλιά σου

ΙωάννηςΚ,
πριν δύο 10ετίες είχα πάει κι εγώ μα ποιος είχε μυαλό για τέχνη τότε :)

Saq είπε...

Παρατηρήσεις...

Πολύ γύμνια ρε παιδί μου αυτοί οι αρχαίοι, μπαμπάς και δυο γιοι τσίτσιδοι; :)

Καλά, η Κασσάνδρα δεν ήταν αυτή που δεν ήθελε τον δούρειο; αυτή γιατί δεν έπαθε τίποτα από τους θεούς; Αλλά ξέχασα, αυτήν την έπερναν πάντα στην πλάκα!

Η φωτογραφία με την πατούσα είναι όλα τα λεφτά! Καταρχήν το δεύτερο δάχτυλο είναι μεγαλύτερο από το πρώτο! Αυτό κρύβει νοήματα πολλά!

Αυτό που θαυμάζω στη γλυπτική, εκτός των άλλων, είναι το ότι καταφέρνουν να φτιάξουν τόσο ζωντανά τα αγάλματα ώστε να ξεχωρίζεις μέχρι και τις εκφράσεις τους! Απίστευτη τέχνη.

MYSTELIOS είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!! και πολύ ωραία ανάρτηση ...καλή σου εβδομάδα

jf είπε...

Saq,
Θάπρεπε να σε παραπέμψω στους αρχαίους για τις απαντήσεις, αλλά έχε χάρη...
-με τέτοιες κορμάρες θαύμαζες τους αρχαιοέλληνες. Σήμερα τι να θαυμάσεις από τους σκεμπέδες των νεοελλήνων :)
-Η Κασάνδρα ας έκανε το χατήρι του Απόλλωνα. Την εκδικήθηκε κι αυτός να μην την πιστεύει κανείς.
-Η πατούσα! :)) Για ψάξε τα δάκτυλά σου, είναι όλα ίσα? Συνήθως κάποιο εξέχει!
-Στην τελευταία σου παρατήρηση δεν έχω απάντηση...
Γεια σου Saq!

jf είπε...

ART-TRAVELLER,
Αληθώς Ανέστη! κι σ' ευχαριστώ
Καλή βδομάδα νάχεις

Phivos Nicolaides είπε...

Έχεις απόλυτο δίκαιο...