Όταν ‘έκλεβε’ τον Sergei Rachmaninoff [1873 – 1943] πίστευε πως η μουσική του Ρώσου πιανίστα, μαέστρου και
συνθέτη [από τους τελευταίους μεγάλους εκπροσώπους του
ρομαντισμού] βρισκόταν σε κοινή κτίση και άρα μπορούσε να
την χρησιμοποιήσει δωρεάν. Δεν ήξερε... δε ρώταγε; Το λάθος του
το ανακάλυψε κατόπιν εορτής και αμέσως κινήθηκε να νομιμοποιήσει το τραγούδι
ώστε να μην παραβιάζονται τα πνευματικά δικαιώματα [τι λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση;] συμφωνώντας να πληρώνει το
12 % των δικαιωμάτων...
Για εμπέδωση του τραγουδιού μπορούμε να το ξανακούσουμε αυτή τη φορά με γυναικεία φωνή... και τι φωνή! Celine Dion με τ' όνομα! Ειδάλλως, προσπερνάμε και πάμε στο καλυτερότερο που είναι και το αυθεντικό...
Το Piano Concerto No. 2 in C minor, Op. 18, γράφτηκε μεταξύ Φθινόπωρου του 1900 και Απριλίου του 1901. Το ΙΙο και ΙΙΙο μέρος πρωτο-παρουσιάστηκαν με σολίστα τον ίδιο τον Ραχμάνινοφ τέλη του 1900, ενώ ολοκληρωμένο το έργο έκανε πρεμιέρα ένα χρόνο μετά πάλι με σολίστα τον ίδιο και με τον εξάδελφό του Alexander Siloti στο πόντιουμ.
Για εμπέδωση του τραγουδιού μπορούμε να το ξανακούσουμε αυτή τη φορά με γυναικεία φωνή... και τι φωνή! Celine Dion με τ' όνομα! Ειδάλλως, προσπερνάμε και πάμε στο καλυτερότερο που είναι και το αυθεντικό...
Το Piano Concerto No. 2 in C minor, Op. 18, γράφτηκε μεταξύ Φθινόπωρου του 1900 και Απριλίου του 1901. Το ΙΙο και ΙΙΙο μέρος πρωτο-παρουσιάστηκαν με σολίστα τον ίδιο τον Ραχμάνινοφ τέλη του 1900, ενώ ολοκληρωμένο το έργο έκανε πρεμιέρα ένα χρόνο μετά πάλι με σολίστα τον ίδιο και με τον εξάδελφό του Alexander Siloti στο πόντιουμ.
Κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκε το κονσέρτο αυτό:
Η επιτυχημένη πορεία του Ραχμάνινοφ διακόπτεται προσωρινά μετά την αποτυχημένη πρεμιέρα της 1ης Συμφωνίας του, το 1897, στην Αγία Πετρούπολη υπό τη διεύθυνση του Alexander Glazunov, για τον οποίον λέγεται ότι διηύθυνε το έργο μεθυσμένος. Η χλευαστική υποδοχή των κριτικών προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση στο συνθέτη, τόση ώστε να εξελιχθεί σε κατάθλιψη. Διέκοψε, προσωρινά ευτυχώς, την ενασχόληση με τη σύνθεση, διατηρώντας μόνο τη θέση του διευθυντή ορχήστρας. Παράλληλα υποβαλλόταν σε ψυχοθεραπεία από τον Nikolai Dahl, ο οποίος τον βοήθησε στην ανάκτηση της χαμένης του αυτοπεποίθησης και στο ξεμπλοκάρισμα της συνθετικής του δραστηριότητας. Σύντομα άρχισε να επεξεργάζεται το περί ου ο λόγος 2ο κοντσέρτο για πιάνο, το οποίο και αφιέρωσε στο θεραπευτή-γιατρό του.
Η επιτυχημένη πορεία του Ραχμάνινοφ διακόπτεται προσωρινά μετά την αποτυχημένη πρεμιέρα της 1ης Συμφωνίας του, το 1897, στην Αγία Πετρούπολη υπό τη διεύθυνση του Alexander Glazunov, για τον οποίον λέγεται ότι διηύθυνε το έργο μεθυσμένος. Η χλευαστική υποδοχή των κριτικών προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση στο συνθέτη, τόση ώστε να εξελιχθεί σε κατάθλιψη. Διέκοψε, προσωρινά ευτυχώς, την ενασχόληση με τη σύνθεση, διατηρώντας μόνο τη θέση του διευθυντή ορχήστρας. Παράλληλα υποβαλλόταν σε ψυχοθεραπεία από τον Nikolai Dahl, ο οποίος τον βοήθησε στην ανάκτηση της χαμένης του αυτοπεποίθησης και στο ξεμπλοκάρισμα της συνθετικής του δραστηριότητας. Σύντομα άρχισε να επεξεργάζεται το περί ου ο λόγος 2ο κοντσέρτο για πιάνο, το οποίο και αφιέρωσε στο θεραπευτή-γιατρό του.
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού... Ο Eric καταβάλλει κ α ι για το Never
Gonna Fall in Love Again τα νόμιμα δικαιώματα...
...αφού κι αυτό βασίστηκε σε μουσική του Ραχμάνινοφ,
αυτή τη φορά στο ΙΙΙο μέρος της Symphony No2 in e minor, op.27, 1907
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου