1/8/14

Ο 90άρης, η 88άρα και το tablet...

«Μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, ένα όνομα Κερυνειώτικο, μια φράση από κάποια ξεχασμένη ιστορία… κι αρχίζουν σιγά-σιγά (με δυσκολία τις περισσότερες φορές) να ξετυλίγουν το κουβάρι ανά τας οδούς και τας ρύμας της μικρής μας Κερύνειας. Πολλές φορές το νήμα απ’ το κουβάρι σκαλώνει σε κάποιο σπίτι, σε κάποιο όνομα (γεράματα βλέπετε…) και τότε τους τσακώνω να ‘μαλώνουν’ για ένα όνομα, για κάποιο περιστατικό στην προσπάθειά τους να θυμηθούν. Μα ο ένας συμπληρώνει τον άλλον, τα ξαναβρίσκουν, ξαναβρίσκει και το κουβάρι το δρόμο του και ξεδιπλώνεται η ιστορία, που συνήθως δεν φτάνει ποτέ ως το τέρμα της… αφού η μια κουβέντα φέρνει την άλλη και ξαφνικά μπορεί να βρεθούν στην άλλη άκρη της πόλης. Και τότε χάνω τον ειρμό, δεν μπορώ να τους ακολουθήσω και αφήνομαι απλά να τους ακούω να περιδιαβαίνουν σε άλλες γειτονιές της Κερύνειας, να ξεδιπλώνουν μιαν άλλη ιστορία, με άλλα Κερυνειώτικα ονόματα πρωταγωνιστές…
Αυτά κάνω πού και πού στα γερόντιά μου… τους ανάβω τα αίματα με κάποια σχόλια μέσ’ από το Kyrenian Globally, και τότε παίρνει μπρος η μηχανή, λαδώνονται τα γρανάζια του μυαλού τους και συχνά βγάζω είδηση. Ασήμαντη για σας, μα για μένα σπουδαία γιατί συμπληρώνω το παζλ της εικόνας τους…
Αυτά είναι απ’ τα καλά του φατσοβιβλίου και της σύναξης των Κερυνειωτών…»


Αυτά έγραφα πριν ένα χρόνο σε ανάρτηση της κλειστής ομάδας, Kyrenian Globally, στο facebook. Και προχωρούμε ακάθεκτοι...  

Παλιότερα, λοιπόν, ενημερωνόταν από τις εφημερίδες με τρόπον έντυπο. Αργότερα άκουσε για τις ηλεκτρονικές και θέλησε να μάθει… Του πήρε χρόνος αρκετός να χειρίζεται το ποντίκι για να ανεβοκατεβάζει τη σελίδα κάθετα. Τα γράμματα της οθόνης ήθελαν μεγέθυνση. Δυσκολευόταν… μα όταν το κατάφερνε δεν εμφανιζόταν ολόκληρο το πλάτος της εφημερίδας στην οθόνη. Έπρεπε να μάθει να μετακινεί τη σελίδα και οριζόντια. Κι εδώ τα βρήκε σκούρα… ήθελε μονίμως έναν βοηθό δίπλα του.
Τελευταία έβλεπε τα εγγόνια του να περιφέρονται με αυτούς τους υπολογιστές σε μικρογραφία. Ρώτησε, έμαθε… και τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν έκανε δώρο στον εαυτό του ένα… tablet turbox, παρακαλώ! Ωραία, σκέφτηκα, θα μου μείνει, αφού θα το βρει δύσκολο στο χειρισμό. Αμ δε...

Μάθαμε να το ανοίγουμε! Μάθαμε να κλικάρουμε με το δάκτυλο στην οθόνη (πράγμα καθόλου εύκολο όταν τα χέρια τρεμοπαίζουν και η άκρη του δακτύλου ακουμπάει οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ το σωστό σημείο της ευαίσθητης οθόνης). Κι αφού αποθηκεύσαμε κάποιες εφημερίδες που ήθελε, μάθαμε, μετά από πάμπολλα επαναληπτικά μαθήματα, πώς να τις ανοίγουμε, να τις μεγεθύνουμε (πολύ πιο εύκολα παρά με το ποντίκι), να μετακινούμε τη σελίδα πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερά, και να επιστρέφουμε στην προηγούμενη κατάσταση αν κάτι κάναμε λάθος… Τώρα πια, ενημερωνόμαστε καθημερινά για τα -κυπριακά κυρίως- τεκταινόμενα με τρόπον ηλεκτρονικόν!

Έλα όμως που βαριόμαστε τα ίδια και τα ίδια. Και αναζητήσαμε κάτι καινούργιο. Ωχ! σκέφτηκα, σε λίγο θα ζητήσει και λογαριασμό στο facebook
Κι αφού προβιβάστηκε στη β’ τάξη, αρχίσαμε τις εξερευνήσεις στο... google! Εδώ τα πράγματα δυσκόλεψαν. Οι οδηγίες δόθηκαν και γραπτώς με όλα τα στάδια -ένα προς ένα- ώστε να καταφέρει τελικά να γράφει στο… γουγκλί μία λέξη (π.χ. ‘Κερύνεια’ ή ‘Κύπρος’) και να ανοίγεται μπροστά του ένας ολόκληρος κόσμος πληροφοριών που δεν πίστευε στα μάτια του…

Κάποιες φορές τον έβρισκε η σύζυγος να αποκοιμιέται με το tablet στα χέρια. Και τότε ήταν που ζήλεψε και θέλησε να ασχοληθεί κι αυτή. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε καν να περάσει απ’ την α’ τάξη, αφού τα 'έπιασε' όλα με τ' αυτί απ’ τις προηγούμενες παραδόσεις! Κατευθείαν γκουγκλάρει όποιο θέμα θέλει και ένας καινούργιος κόσμος ανοίγεται μπροστά της…



Τώρα πια... τσακώνονται ποιος θα πρωτοπάρει στα χέρια του το tablet… 
Ο σχεδόν 90ρης κυρ-Χρήστος και η 88ρα κυρ-Ανατολή...
Τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα, δε λένε; Ποιος είπε πως η τεχνολογία δεν είναι για την 3η και 4η ηλικία;






1 σχόλιο:

MYSTELIOS είπε...

Αυτό θα πει ΓΗΡΑΣΚΩ ΑΕΙ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ !!!
Πραγματικά υπέροχη ανάρτηση ... ναι όσο ζούμε μαθαίνουμε. Καλό μήνα Ιωάννα μου και καλή συνέχεια !!!