Η Ελίζαμπεθ κι ο Γιοχάνες...

Βρισκόμαστε στον 19ο αιώνα...

Elisabeth von Herzogenberg
πιανίστρια, συνθέτρια, τραγουδίστρια και ανθρωπίστρια

Προικισμένη με μουσικό ταλέντο, πνευματικά καλλιεργημένη, γοητευτική, με αίσθηση του χιούμορ, και προπάντων... ξανθιά κι ελκυστική.

Η Γερμανίδα Ελισάβετ, κόρη του πρέσβη του Ανόβερο αλλά και πιανίστα ο οποίος σπούδασε με τον Σοπέν, γεννήθηκε στο Παρίσι και μετακόμισε οικογενειακώς στη Βιέννη όπου μαθήτευσε κοντά στον Julius Epstein, από τους καλύτερους πιανίστες και δασκάλους την εποχή εκείνη στη Βιέννη. Είχε μια υπέροχη μνήμη, άπταιστη φυσική τεχνική, λεπτή αφή, γρήγορη αντίληψη και ιδιοσυγκρασία πραγματικού μουσικού, δήλωνε ο Epstein, ο οποίος αργότερα εκμυστηρεύτηκε πως δεν θα μπορούσε παρά να την ερωτευτεί...

Αλλά και η Ethel Smyth, η μετέπειτα δασκάλα της στην Λειψία, την περιέγραψε ως, όχι όμορφη, αλλά καλύτερα κι από όμορφη, ταυτόχρονα εκθαμβωτική και μαγευτική!

Johannes Brahms

Ο Γερμανός πιανίστας και συνθέτης, κάποια στιγμή εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βιέννη ως διευθυντής μιας ακαδημίας τραγουδιού. Για να συμπληρώσει το πενιχρό του εισόδημα - κρίση  γαρ και τότε - αναγκάστηκε να αναλάβει σπουδαστές πιάνου. Όταν ο πατέρας της Ελίζαμπεθ του ζήτησε να αναλάβει τα μαθήματα της κόρης του, ο Γιοχάνες δεν μπορούσε παρά να συμφωνήσει. Ωστόσο, πολύ σύντομα, την... επέστρεψε στον Epstein, με το πρόσχημα ότι θα ήτο μεγάλη προσβολή για τον πρώτο της δάσκαλο!

Εμείς τώρα, τι να υποθέσουμε…? 

Θα πρέπει να ήταν ανακούφιση γι αυτόν, όταν η Elisabeth παντρεύτηκε τον Heinrich von Herzogenberg. Ωστόσο, κράτησε στενές επαφές με το ζευγάρι, αναπτύσσοντας βαθιά αγάπη γι αυτήν και σεβασμό προς τον σύζυγό της.

Ο Μπραμς εκτιμούσε πολύ την κρίση και τις μουσικές της γνώσεις. Η μουσική σας αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, όπως ο αέρας και το φως και η ζεστασιά, έγραφε στην αλληλογραφία της με τον Μπραμς, κριτικάροντας συνάμα τα έργα που της έστελνε κάθε τόσο.   

Όταν η Ελισάβετ πέθανε από καρδιακή πάθηση, ο Brahms κατέρρευσε. Μοιράστηκε με τον σύζυγό της τα συναισθήματά του γι αυτήν και το πόσο πολύ στηριζόταν στην κρίση και κριτική της. Είναι μάταιο να επιχειρήσω οποιαδήποτε έκφραση των συναισθημάτων που με απορροφούν πλήρως. Ξέρεις πόσο ασυνείδητα υποφέρω από την απώλεια της αγαπημένης σου γυναίκας και μπορείς να μετρήσεις ανάλογα τα συναισθήματά μου, που συνδέονταν μαζί της με τους στενότερους ανθρώπινους δεσμούς. Στα γράμματά της διατηρώ, πάνω από όλα, μία από τις πολυτιμότερες αναμνήσεις της ζωής μου και επιπλέον ένα πλούσιο θησαυρό των συναισθημάτων και του πνεύματος, που, φυσικά, ανήκει σε μένα, μόνο... 

Μετά το θάνατό της είχε κανονίσει τη δημοσίευση
οκτώ κομματιών της για πιάνο

Ενόσω, όμως, ζούσε, της είχε αφιερώσει τις δύο
Ραψωδίες, op.79 για πιάνο: 

την εξής μία που μ' αρέσει περισσότερο...

..