15/9/18

الأردن - Εν Ιορδανία - 2/3

Marhaba, habibi-δες!


Και μετά τα Βιβλικά, Ισλαμικά και Αρχαιολογικά της Ιορδανίας, σειρά έχουν Έρημοι, Θάλασσες και Λιμάνια...  


Η Έρημος Wadi Rum

Η πλειονότητα του πληθυσμού της Ιορδανίας μένει σε μια στενή λωρίδα κατά μήκος της χώρας, στην πεδιάδα της Ανατολικής Όχθης. Το υπόλοιπο περίπου του εδάφους είναι έρημος... Από την Πέτρα κινηθήκαμε νότια περίπου μία ώρα για την Wadi Rum, η έρημος με τις εντυπωσιακές φυσικές τοποθεσίες. Η περιοχή που έγινε διάσημη από τον 'Λόρενς της Αραβίας' -ιστορική ταινία με αφορμή την Αραβική Εξέγερση.

Στο Κέντρο Υποδοχής Επισκεπτών
γίνεται η ενημέρωση για τον τρόπο & τον χρόνο περιήγησης:
με καμήλες, Landrover ή φορτηγάκια Toyota, από 2 έως 8 ώρες
Επιλέξαμε την... καρότσα για μια δίωρη βόλτα

Πρώτη μούρη ο Χουσσεΐν,
-πρώην βασιλιάς και πατέρας του νυν Αμπντουλλάχ-

...ως άλλος Λόρενς!
Δρόμο πήραμε-δρόμο αφήσαμε...
Έφαγαν τη σκόνη μας-φάγαμε τη σκόνη τους...
Τα τοπία εντυπωσιακά!
Φαντάζομαι πόσα περισσότερα θα ήταν στη διάρκεια των 8 ωρών!

Η δίωρη περιπλάνηση περιελάμβανε 3 στάσεις. 
Σε κάθε μια, οι οικοδεσπότες της περιοχής, βεδουίνοι, μας υποδέχονταν με ζεστό τσάι.

1η στάση: η Πηγή του Λόρενς 
εξαιτίας της αναφοράς στο βιβλίο του 'Επτά Στύλοι της Σοφίας'. 
Κάπου εκεί είχε το κρησφύγετό του - μια σπηλιά με καλά κρυμμένη είσοδο
Ο κομψός βεδουίνος με το εξελιγμένο κινητό του
και πίσω γεροντότεροι ετοιμάζουν ζεστό τσάι για το κέρασμα

2η στάση: το Jebel Khazali
Χρειάζεται τουλάχιστον 20' περπάτημα ανάμεσα σε πελώριους βράχους
(ούτε την αντοχή ούτε τον χρόνο είχαμε)
αλλά τα καταφέραμε ως ένα σημείο ώστε να δούμε πάνω τους
γραφήματα σκαλισμένα

Οδεύουμε πεζή προς το φαράγγι...
πλησιάζοντας...
 ...στην είσοδο
...και εισχωρώντας
τα διάφορα είδη γραφής:
γραφή Ναβαταίων, Θαμουδική & Αραβική γραφή
 
  
 

3η στάση: οι κόκκινες αμμοθίνες
Δρόμο παίρνουμε-δρόμο αφήνουμε και πάλι
με το υπερσύγχρονο ντατσούν

Κάπου στο βάθος, σκηνές των βεδουίνων...
Πλησιάζουμε προς την μία από τις κόκκινες θίνες...

με εντυπωσιακό χρώμα

Δεν ξέρω για το Toyota, αλλά το δικό μου αμορτισέρ φτάνει στα όριά του...
Ωστόσο, απολαμβάνω το θαυμαστό τοπίο... σαν από ταινία...!






Το λιμάνι της Aqaba


Μετά την περιήγηση στην έρημο Rum, το ταλαιπωρημένο σώμα ήθελε οπωσδήποτε σέρβις. Έτσι κινηθήκαμε για διανυχτέρευση νότια, στην Άκαμπα. Πιο νότια δεν γίνεται... στον Κόλπο της Άκαμπα, η μοναδική διέξοδος της Ιορδανίας προς την Ερυθρά Θάλασσα. Η περιοχή έχει οριστεί ως ελεύθερη οικονομική ζώνη αποτελώντας κομμάτι του σημείου συνάντησης 4 χωρών: Ισραήλ, Αιγύπτου, Σαουδικής Αραβίας και Ιορδανίας. Πλούσια η υποθαλάσσια ζωή και οι καταδύσεις στην Άκαμπα, που είναι και η κύρια ενασχόληση των παραθεριστών.

Μια ματιά στα λιγοστά ερείπια της Ayla, Παλιά Μουσουλμανική Άκαμπα
που ήταν η πόλη-λιμάνι των αρχών του Μεσαίωνα

Θέα από το ξενοδοχείο
με το τέμενος φάτσα-κάρτα
Το βράδυ βόλτα στο λιμάνι, όπου οι ντόπιοι έκαναν μπάνιο
(δεν παίρνω όρκο για την καθαρότητα των νερών)
 
 Νότια της Άκαμπα βρίσκεται το Ενυδρείο
μέρος του Θαλάσσιου Επιστημονικού Σταθμού
Κι ένας σκορπιός στο aquarium...




Η Νεκρά Θάλασσα


Την επόμενη μέρα ανηφορίσαμε για την πρωτεύουσα, κατά μήκος των συνόρων με το Ισραήλ. Το ταξίδι σε ευθεία και εν μέσω ερήμου ήταν κουραστικό. Ο σωφέρ μας, ζήτησε βοήθεια κοινού και έπρεπε κάποιος να αναλάβει τα... ηνία του Honda. Το ότι θα οδηγούσα στην Ιορδανία και μάλιστα αυτόματο αυτοκίνητο... ήτο και αυτό από τα απρόσμενα! Masha’Allah μου!
Τόσο η Άκαμπα όσο και η υπόλοιπη διαδρομή περιβάλλεται από απότομα βουνά, που αλλάζουν συνεχώς χρώματα, καθώς άλλα είναι γρανιτένια και άλλα ασβεστολιθικά. 
ουπς!
Όπως πληροφορηθήκαμε από τον δρα γεωλόγο, αυτά τα βουνά ένθεν και ένθεν του δρόμου, πριν από κάτι δις χρόνια ήταν ενωμένα. Με τις μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών, χωρίστηκαν, ενώ παράλληλα η μία πλάκα 'προχώρησε' προς τα μπρος, με αποτέλεσμα τα χαρακτηριστικά των βουνών στην μία πλευρά του δρόμου να έχουν συνέχεια με αυτά στην άλλη πλευρά 
(τέλος μαθήματος κι όσοι καταλάβατε... καταλάβατε). 
Μέρος από το αεροδρόμιο της Άκαμπα 
Στο βάθος, διακρίνονται τα σύνορα Ιορδανίας-Ισραήλ
ενώ ανά διαστήματα οι Εβραίοι έχουν φτιάξει καλλιέργειες
 εκμεταλλευόμενοι τα νερά του Ιορδάνη ποταμού που τα μεταφέρουν με αγωγούς.
Μαθαίνουμε πως οι Εβραίοι εκμεταλλεύονται τα 9/10 του νερού 
ενώ οι Παλαιστίνιοι το 1/10
 Σιγά-σιγά αρχίζει να εμφανίζεται η Νεκρά Θάλασσα
τόσο νεκρά που δεν ζει τίποτε εντός της
λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε αλάτι

Είναι το χαμηλότερο σημείο της γης
με θεραπευτικές ιδιότητες που οφείλουν την πλούσια σύστασή τους
σε μέταλλα που κύλησαν με την πάροδο των αιώνων
από τις πλαγιές της παρακείμενης κοιλάδας
Στην πραγματικότητα η θάλασσα είναι μια μεγάλη λίμνη 
μεταξύ Ισραήλ & Ιορδανίας
που όλο και χαμηλώνει η στάθμη της - 13 μ. σε 30 χρόνια
Μπορείτε να δοκιμάσετε τα ιαματικά λασπόλουτρα
από τη λάσπη του βυθού της στα διάφορα spa
που ξεφυτρώνουν συνεχώς στη διαδρομή


...ή ακόμα να χαλαρώσετε -χωρίς spa-
όπως τα επιπλέοντα... πτώματα σε ύπτια και μόνο θέση
αφού οποιαδήποτε άλλη θέση είναι αδύνατη




Arak qrybaan!
τουτέστιν... τα ξαναλέμε!






1 σχόλιο:

habilis είπε...

Ιωάννα εξαιρετικές αναρτήσεις και οι τρεις !!!
Σου εύχομαι να κάνεις πολλά τέτοια ταξίδια, για να ταξιδεύουμαι και εμείς μαζί σου όταν μπλογκάρεις....