Να, γιατί οι Κύπριοι έχουν ίδιο όνομα και επίθετο!

Από τον 5ο π.Χ. αιώνα οι Κύπριοι χρησιμοποιούσαν επώνυμα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που χρησιμοποιούνταν και στην κλασική Ελλάδα: δηλαδή είχαν επώνυμο το όνομα του πατέρα και μάλιστα στην γενική πτώση. Λ.χ. ο Περικλής (γιος του Ξάνθιππου) λεγόταν Περικλής Ξανθίππου ή ανάλογα ο Αριστοτέλης Νικομάχου.

Ενώ όμως στον ελλαδικό χώρο αντικαταστάθηκε το όνομα του πατέρα στην γενική με το οικογενειακό επώνυμο πια σε ονομαστική πτώση, οι κύπριοι διατήρησαν την παλιά μορφή λ.χ. Λουκάς (του) Χρήστου.

Όταν ήρθαν οι Άγγλοι στην Κύπρο και αποφάσισαν να εκδώσουν ταυτότητες στους Κυπρίους, το δελτίο ταυτότητας σχεδιάστηκε με κάποια απαιτούμενα στοιχεία: Όνομα - Επίθετο - Όνομα πατρός - Όνομα μητρός.

Έλα όμως που στη θέση του επιθέτου, υπήρχε το όνομα του πατρός (Χρήστου)! Οπότε, τούς ζητήθηκε να υιοθετήσουν ως επίθετο, το όνομα του παππού (Λουκά). Θα μου πείτε, μα πάλι Λουκά; Ε ναι, διότι επικρατούσε το έθιμο, στον πρωτότοκο γιο να δίνεται το όνομα του παππού (απ’ τη μεριά του πατέρα). Έτσι, ο Λουκάς (του) Χρήστου (όπου Λουκάς είναι το όνομα του παππού και Χρήστος το όνομα του πατρός) κατέληξε να είναι ο Λουκάς Λουκά του Χρήστου.

Εξαιτίας όλων αυτών, υπάρχουν σήμερα αδέλφια με διαφορετικό επίθετο, αφού στον ένα δόθηκε ως επίθετο το όνομα του παππού, ενώ στον άλλον το οικογενειακό επίθετο. Κι αν προσθέσουμε σ’ αυτό και άλλα λάθη που έχουν να κάνουν με τα ονόματα των γονέων, όπως Χριστάκης αντί Χρήστος, ή Τούλα αντί Ανατολή… άντε να αποδείξουν ότι είναι αδέλφια!

Όλα τα πιο πάνω αναφέρονται σε πατρωνυμικά επίθετα. Υπάρχουν βεβαίως και τοπωνυμικά καθώς και παρωνυμικά (παρατσούκλια). Αλλά για περισσότερα ανοίξτε και κανα βιβλίο: Γιώργου Αθανασιάδη, «Κυπριακή Ονοματολογία - Τα Οικογενειακά Ονόματα των Κυπρίων», Εκδόσεις Πήλιον.

Τέλος!